od 31 grudnia 1893 Rosja zawarła sojusz obronny z Francją. W 1904 Francja i Wielka Brytania położyły kres swoim zagranicznym rywalom. 13 września 1907 doszło do Porozumienia między Wielką Brytanią a Rosją, które określało ich wzajemne zainteresowania w Persji, Afganistanie i Tybecie. W ten sposób narodziła się potrójna Ententa. Przystępując do I wojny światowej, Rosja dotrzymywała słowa swoim sojusznikom i partnerom.,
pomimo pewnych reform w poprzedniej dekadzie, armia rosyjska w 1914 roku była źle przygotowana do walki w Wielkiej Wojnie, i ani przywództwo polityczne, ani Wojskowe nie było na poziomie wymaganym. Mimo to armia walczyła dzielnie, a zarówno żołnierze, jak i młodsi oficerowie wykazywali niezwykłe cechy., Rosyjska inwazja na Prusy Wschodnie w sierpniu 1914 roku została pokonana przez Paula von Hindenburga i Ericha Ludendorffa pod Tannenbergiem, ale wymagała od Niemców wysłania posiłków z Frontu Zachodniego, dzięki czemu uratowała Francję przed porażką i umożliwiła zwycięstwo nad Marną. Kampanie z 1915 i 1916 przyniosły ogromne straty wojskom rosyjskim, które czasami nie miały nawet wystarczającej liczby karabinów. Ale już w lipcu 1916 r. armia rosyjska była w stanie przeprowadzić udaną ofensywę pod dowództwem gen. Aleksieja Brusiłowa na Wołyniu i Bukowinie.,
naród rosyjski nie reagował na wojnę z prawdziwym entuzjazmem. Rząd nie mógł przezwyciężyć tradycyjnej nieufności wobec jakiejkolwiek inicjatywy publicznej, nawet w organizacji zaopatrzenia medycznego lub amunicji dla sił zbrojnych., W IV Dumie większość centroprawicowej i umiarkowanej prawicy utworzyła blok postępowy i zaproponowała utworzenie rządu Koalicji Narodowej „posiadającego zaufanie kraju” oraz program reform, które mogłyby zostać przeprowadzone nawet w czasie wojny. Cesarz odrzucił propozycję i 16 września 1915 r.ogłosił dumę. Jedenaście dni wcześniej cesarz postanowił przejąć osobiste dowództwo nad wojskami w terenie.
w rezultacie w Piotrogrodzie (stolica została przemianowana na początku wojny, w miejsce starej niemieckojęzycznej nazwy) cesarzowa faktycznie rządziła. Sama była pod wpływem awanturnika i samozwańczego „świętego człowieka” Grigorija Rasputina, którego panowanie nad nią było spowodowane jego zdolnością do zatrzymania krwawienia hemofilnego carewicza, Alexisa., Tak więc do ogromnych strat na froncie, odwrotu armii i rosnących trudności gospodarczych dodano wiedzę, rozpowszechnioną w stolicy i wśród klas wyższych, że rząd kraju jest w rękach niekompetentnych. Powszechnie wierzono w pogłoski o zdradzie na wysokich stanowiskach, choć dowody historyczne nie sugerują, że były prawdziwe. W nocy z 29 na 30 grudnia 1916 r. Rasputin został zamordowany, ale system był poza zbawieniem. W rzeczywistości nie było ręki przy sterze, a statek dryfował na skały.,
Leave a Reply