rysunek 11.4 wzorce szerokości geograficznej zmienności udziału makro-, mezo – i mikrofauny w rozkładzie w ekosystemach lądowych. Akumulacja materii organicznej w glebie (SOM) (odwrotnie związana ze wskaźnikiem rozkładu ściółki) jest wspierana przez niskie temperatury i zaleganie wody, gdzie aktywność mikrobiologiczna jest osłabiona. (Swift et al., 1979.)
desert forest land forest forest desert
Rysunek 11.,4 wzory zmian szerokości geograficznej w udziale makro -, mezo – i mikrofauny w rozkładzie w ekosystemach lądowych. Akumulacja materii organicznej w glebie (SOM) (odwrotnie związana ze wskaźnikiem rozkładu ściółki) jest wspierana przez niskie temperatury i zaleganie wody, gdzie aktywność mikrobiologiczna jest osłabiona. (Swift et al., 1979.)
początkowe rozdrabnianie szczątków roślinnych. Poprzez swoje działanie mogą doprowadzić do redystrybucji detrytusu na dużą skalę, a tym samym przyczynić się bezpośrednio do rozwoju struktury gleby., Ważne jest, aby pamiętać, że mikrofauna, z ich krótkim czasem generacji, działają na taką samą skalę jak bakterie i mogą śledzić dynamikę populacji bakterii, podczas gdy mezofauna i grzyby, od których głównie zależą, żyją dłużej. Największe i najdłużej żyjące detrytusy natomiast nie mogą być dobrze selektywne w swojej diecie, ale wybierają plastry o dużej aktywności dekompresyjnej (J. M. Anderson, personal communication).,
dawno temu Karol Darwin (1888) oszacował, że dżdżownice na niektórych pastwiskach w pobliżu jego domu utworzyły nową warstwę gleby o głębokości 18 cm w ciągu 30 lat, przynosząc co roku około 50 ton ha-1 na powierzchnię gleby jako wyloty robaków. Dane liczbowe tego rzędu wielkości były od tego czasu wielokrotnie potwierdzane. Co więcej, nie wszystkie gatunki dżdżownic umieszczają swoje odlewy nad ziemią, więc całkowita ilość gleby i materii organicznej, którą poruszają, może być znacznie większa., Tam, gdzie dżdżownice są obfite, zakopują ściółkę, mieszają ją z glebą (i w ten sposób narażają ją na inne czynniki rozkładające i detrytywujące), tworzą nory (zwiększając tym samym napowietrzanie i drenaż gleby) i osadzają odchody bogate w materię organiczną. Nic dziwnego, że ekolodzy rolni martwią się praktykami, które zmniejszają populację robaków.
Detrytywory występują we wszystkich typach siedlisk lądowych i często występują w niezwykłym bogactwie gatunkowym i bardzo licznie.,
tak więc, na przykład, metr kwadratowy umiarkowanej gleby leśnej może zawierać 1000 gatunków zwierząt, w populacjach przekraczających 10 milionów dla nicieni i pierwotniaków, 100,000 dla skoczogonków (Collembola) i roztoczy (Acari) i 50,000 dla innych bezkręgowców (Anderson, 1978). Względne znaczenie mikrofauny, mezofauny i makrofauny w społecznościach lądowych różni się w gradiencie szerokości geograficznej (rysunek 11.4). Mikrofauna jest stosunkowo ważniejsza w glebach organicznych w lasach borealnych, tundrze i pustyniach polarnych., Tutaj obfita materia organiczna stabilizuje reżim wilgoci w glebie i zapewnia odpowiednie mikroklimaty dla pierwotniaków, nicieni i gnid, które żyją w śródmiąższowych błonach wodnych. Na gorących, suchych, mineralnych glebach tropików jest ich niewiele. Głębokie gleby organiczne lasów umiarkowanych mają charakter pośredni; utrzymują najwyższe mezofaunalne populacje roztoczy ściółkowych, skoczogonków i robaków doniczkowych. Większość innych glebowych grup zwierząt spada w kierunku suchszych tropików, gdzie są zastępowane przez termity., Niższe zróżnicowanie mezofaunalne w tych tropikalnych regionach może być związane z brakiem ściółki z powodu rozkładu i konsumpcji przez termity, co odzwierciedla zarówno niską obfitość zasobów, jak i nieliczne dostępne mikrohabitaty (J. M. Anderson, komunikacja osobista).
również w skali bardziej lokalnej charakter i aktywność środowiska rozkładającego zależy od warunków, w jakich żyją organizmy. Temperatura ma fundamentalną rolę w określaniu
rysunek 11.5 przykłady różnych kategorii konsumentów bezkręgowców w środowiskach słodkowodnych.
Rysunek 11.,5 przykłady różnych kategorii konsumentów bezkręgowców w środowiskach słodkowodnych.
tempo rozkładu, a ponadto grubość warstw wodnych na materiale rozkładającym, wyznacza bezwzględne granice ruchomej mikroflory i mikroflory (pierwotniaki, nicienie, rotifery i te grzyby, które mają ruchome etapy w cyklach życiowych). W glebach suchych organizmy takie są praktycznie nieobecne. Kontinuum można rozpoznać od suchych warunków przez gleby podmokłe do prawdziwych środowisk wodnych., W pierwszym przypadku, ilość wody i grubość warstw wody mają ogromne znaczenie, ale w miarę poruszania się po kontinuum, warunki zmieniają się coraz bardziej przypominając warunki DNA społeczności otwartej wody, gdzie niedobór tlenu, a nie dostępność wody, może zdominować życie organizmów.
w ekologii słodkowodnej badania detrytyworów dotyczyły mniej rozmiarów organizmów niż sposobów uzyskiwania pożywienia. Cummins (1974) opracował schemat, który rozpoznaje cztery główne kategorie konsumentów bezkręgowców w strumieniach., Rozdrabniacze są detrytorami, które żywią się gruboziarnistymi cząstkami organicznymi (cząstki > o rozmiarze 2 mm), a podczas karmienia służą do rozdrabniania Materiału. Bardzo często w strumieniach rozdrabniacze, jak np. larwy muchówek stenophylax spp., krewetki słodkowodne (Gammarus spp.) i izopody (np. Asellus spp.), żywią się liśćmi drzew wpadającymi do strumienia. Kolektory żywią się drobnymi cząstkami organicznymi (< 2 mm). Zdefiniowano dwie podkategorie kolektorów., Zbieracze zbierają martwe cząstki organiczne ze szczątków i osadów na dnie strumienia, podczas gdy zbieracze-filtratory przesiewają małe cząstki z płynącej kolumny wody. Niektóre przykłady przedstawiono na rysunku 11.5. Grazer-skrobaki mają Ustniki odpowiednie do skrobania i zużywania warstwy organicznej dołączonej do skał i kamieni; ta warstwa organiczna składa się z dołączonych glonów, bakterii, grzybów i martwej materii organicznej adsorbowanej na powierzchni podłoża. Ostatnią kategorią bezkręgowców są mięsożercy. Rysunek 11.,6 pokazuje związki między tymi bezkręgowcami i trzema kategoriami martwej materii organicznej. System ten, opracowany dla zbiorowisk strumieniowych, ma oczywiste podobieństwa w ekosystemach lądowych (Anderson, 1987), jak również w innych ekosystemach wodnych. Dżdżownice są ważnymi strzępkami w glebie, podczas gdy różne skorupiaki pełnią tę samą rolę na dnie morza. Z drugiej strony filtrowanie jest powszechne wśród organizmów morskich, ale nie lądowych.
… i tryb karmienia w środowisku wodnym
rysunek 11.6 ogólny model przepływu energii w strumieniu., Frakcja gruboziarnistej cząstki organicznej (CPOM) jest szybko tracona do komory rozpuszczonej materii organicznej (DOM) przez wymywanie. Pozostała część jest przekształcana w trzech procesach w drobnocząsteczkową materię organiczną (FPOM): (i) mechaniczne zakłócenie przez tarcie; (ii) przetwarzanie przez mikroorganizmy powodujące stopniowe rozpadanie się; oraz (iii) rozdrabnianie przez rozdrabniacze. Należy również zauważyć, że wszystkie grupy zwierząt przyczyniają się do FPOM produkując odchody (linie przerywane). DOM jest również przekształcany w FPOM w fizycznym procesie flokulacji lub poprzez wychwyt przez mikroorganizmy., Warstwa organiczna przymocowana do kamieni na dnie strumienia pochodzi z glonów, DOM i FPOM adsorbowanych na matrycy organicznej.
liście drzew itp.
CPOM
ługowanie
glony
CPOM
ługowanie
► mięsożerne
rysunek 11.6 ogólny model przepływu energii w strumieniu. Frakcja gruboziarnistej cząstki organicznej (CPOM) jest szybko tracona do komory rozpuszczonej materii organicznej (DOM) przez wymywanie., Pozostała część jest przekształcana w trzech procesach w drobnocząsteczkową materię organiczną (FPOM): (i) mechaniczne zakłócenie przez tarcie; (ii) przetwarzanie przez mikroorganizmy powodujące stopniowe rozpadanie się; oraz (iii) rozdrabnianie przez rozdrabniacze. Należy również zauważyć, że wszystkie grupy zwierząt przyczyniają się do FPOM produkując odchody (linie przerywane). DOM jest również przekształcany w FPOM w fizycznym procesie flokulacji lub poprzez wychwyt przez mikroorganizmy. Warstwa organiczna przymocowana do kamieni na dnie strumienia pochodzi z glonów, DOM i FPOM adsorbowanych na matrycy organicznej.,
Grazer-skrobaki
► mięsożercy
Grazer-skrobaki
odchody i ciała bezkręgowców wodnych są zwykle przetwarzane wraz z martwą materią organiczną z innych źródeł przez Rozdrabniacze i zbieracze. Nawet duże odchody kręgowców wodnych nie wydają się posiadać charakterystycznej fauny, prawdopodobnie dlatego, że takie odchody mogą się szybko fragmentować i rozpraszać w wyniku ruchu wody., Padlina nie ma również wyspecjalizowanej fauny – wiele wodnych bezkręgowców jest wszystkożernych, żywi się przez większość czasu detrytusem roślinnym i odchodami z towarzyszącymi im mikroorganizmami, ale zawsze gotowy do walki z kawałkiem martwych bezkręgowców lub ryb, gdy jest to dostępne. Kontrastuje to z sytuacją w środowisku lądowym, gdzie zarówno kał, jak i padlina posiadają wyspecjalizowane fauny detrytyworne (zob. pkt 11.3.3 i 11.3.5).
niektóre społeczności zwierząt składają się prawie wyłącznie z detri-tivores i ich drapieżników., Dotyczy to nie tylko dna lasu, ale także zacienionych strumieni, głębin oceanów i jezior oraz stałych mieszkańców jaskiń: krótko mówiąc, wszędzie tam, gdzie nie ma wystarczającej ilości światła do znaczącej fotosyntezy, ale mimo to jest to wkład materii organicznej z pobliskich zbiorowisk roślinnych. Dno lasu i zacienione strumienie otrzymują większość swojej materii organicznej jako martwe liście z drzew. Koryta oceanów i jezior podlegają ciągłemu osadnictwu detrytusu z góry., Jaskinie otrzymują rozpuszczoną i nierozpuszczoną materię organiczną przenikającą przez glebę i skały, wraz z materiałem wietrznym i szczątkami migrujących zwierząt.
Leave a Reply