Bitwa nad rezerwuarem Chosin

idąc do Chosin

nie doceniając zdolności bojowych CPVF, MacArthur rozkazał Almondowi przejść w głąb lądu z 1 Dywizją Piechoty Morskiej i 7 Dywizją Piechoty do rezerwuaru Chosin. Stamtąd obie dywizje ruszyły na zachód w kierunku Kanggye, górskiego miasta górniczego, w którym koncentrowały się chińskie i północnokoreańskie armie—manewr, który stawiłby X korpus na północ i za wojskami CPVF naprzeciw Ósmej Armii., System MacArthura wymagał 88-kilometrowego (55-milowego) postępu przez jedną nieutwardzoną drogę przez serce Gór T ' aebaek w mroźnej pogodzie i oślepiających burzach śnieżnych. Smith powiedział Almond ' owi, że plan był pochopny, ale Almond, operując bezpośrednio pod Macarthurem, rozkazał Marines naprzód.

pierwszy cel X Korpusu, Wioska Hagaru-ri, spoczywała w pobliżu południowego krańca zbiornika, wąskiego jeziora górskiego, które dostarczało energię wodną przemysłowi górniczemu Korei Północnej. Jezioro nosi nazwę Changjin Reservoir, ale w czasie aneksji Korei przez Japonię (1910-1945) jego nazwa została zmieniona na Chōsen., Dzięki kolejnym tłumaczeniom i szybkiemu tworzeniu map zbiornik stał się znany jako Chosin i pozostaje taki do dziś dla amerykańskich weteranów wojny koreańskiej. Pod każdą nazwą było to zimne, jałowe pole bitwy, gdzie Głębokie Lisie nory mogły być wykopane w zamarzniętej ziemi tylko przy pomocy materiałów wybuchowych i buldożerów.

1.Dywizja Piechoty Morskiej utworzyła bazy wielkości batalionu w Chinhŭng-ni i Kot' o-ri, wioski wzdłuż głównej drogi zaopatrzeniowej (MSR), Nazwa X Korpusu dla drogi do zbiornika. Dywizja rozpoczęła ostatni marsz na zbiornik 13 listopada, z dwoma wzmocnionymi pułkami, 7 i 5 Marines, w kolumnach i poruszających się ostrożnie., Każdy pułk był pułkowym zespołem bojowym z dołączonymi batalionami artylerii, Kompanią czołgów, inżynierami oraz jednostkami sztabowymi i służbowymi. 15 listopada czołowe oddziały 7 Pułku Piechoty dotarły do Hagaru-ri. Stamtąd pułk przygotowywał się do kolejnego natarcia, na zachód od zbiornika do Yudam-ni, oddalonego o 22 km, podczas gdy 5. Marines poruszali się ostrożnie w górę prawego brzegu zbiornika.

generał Smith, niezadowolony z tego ryzykownego rozmieszczenia, namówił Almond, aby pozwolił Marines skoncentrować się w Hagaru-ri i zastąpić siły Wschodnie jednostką z 7 Dywizji Piechoty., Almond rozkazał generałowi Barrowi sformować pułkowy zespół bojowy składający się z dwóch batalionów piechoty, batalionu artylerii i innych oddziałów. 31 Pułk Piechoty, dowodzony przez pułkownika Allana D. Macleana i znany jako Task Force MacLean, liczył 3200 Amerykanów i Koreańczyków. 25 listopada zastąpił on Marines na wschód od zbiornika. Smith wykorzystał tę przerwę operacyjną do wzmocnienia obrony Hagaru-ri i zbudowania szorstkiego lotniska dla awaryjnego zaopatrzenia i ewakuacji medycznej., Batalion Marines obsadził najbardziej wrażliwą część obwodu, ale większość pozycji musiała być obsadzona przez jednostki nieinfantry. Inwestycja Korpusu Piechoty Morskiej w uczynienie „każdego Marine strzelcem” wkrótce przyniesie dywidendy.