to Kill a Mockingbird (Polski)

Boo Radley jest sąsiadem, który mieszka na tej samej ulicy co rodzina Finch. Cechą charakterystyczną Boo jest jego dosłowna i symboliczna niewidzialność. Pustelnik, który wychodzi tylko w nocy, Boo staje się pojemnikiem na obawy i przesądy miasta. Dzieci Finch wymyślają dziwne i przerażające historie o Boo, na których opierają się plotki dorosłych., Czytelnik rozumie, że Boo był źle traktowany przez swojego ojca, który zamknął go za drobne wykroczenie, gdy był młodym człowiekiem, ale jem i Scout wierzą w dzikie opowieści o Boo, takie jak plotki, że zabija zwierzęta sąsiadów. Jako taki, w kontekście powieści Boo działa bardziej jak duch niż prawdziwa postać. Pojawia się tylko w ostatnich rozdziałach książki i nawet wtedy mówi tylko raz, ale jego obecność jest odczuwalna w całym., W rzeczywistości Scout rozpoczyna swoją narrację mówiąc, że aby zrozumieć wydarzenia nocy Halloween, nie wystarczy czytelnikowi znać tło procesu Toma Robinsona. Czytelnik musi również znać historię między Scout, Jem i Boo Radley.

symbolicznie, Boo reprezentuje zarówno dziecinne rozumienie życia ludzi wokół niej, jak i prawdziwe ryzyko i niebezpieczeństwa, przed którymi stają dzieci, gdy dorastają na świecie. Jako postać podobna do ducha, Boo symbolizuje również aspekty przeszłości miasta, takie jak nietolerancja, nierówność i niewolnictwo., Miasto woli trzymać mniej godne podziwu aspekty Swojej przeszłości poza zasięgiem wzroku, jak Boo, ale, podobnie jak Boo, duchy przeszłości miasta nadal informują teraźniejszość społeczności. Boo nie zmienia się jako postać w trakcie powieści, ale postrzeganie Boo zmienia się z potwora w bohatera, gdy dowiadują się więcej o Boo i rozwijają poczucie empatii. Boo jest naprawdę miły i opiekuńczy dla dzieci. W rzeczywistości chroni ich, gdy Atticus nie doceniał zagrożenia, jakie Bob Ewell stwarza Atticusowi i jego rodzinie., Scout nigdy nie wyjaśnia wyraźnie motywów Boo, ale w historii, która nie stroni od posiadania jednoznacznie dobrych i jednoznacznie złych postaci, Scout wyraźnie zamierza zaliczyć Boo do dobrych. Decyzja, którą Heck Tate i Atticus podejmują na końcu powieści, aby chronić prywatność Boo, stanowi kulminację lekcji powieści o odwadze, empatii, społeczności i prawie.