Robert McNamara stał się głębokim sceptykiem wojny w Wietnamie.
tego dnia w 1966 roku sekretarz obrony Robert McNamara wysłał ściśle tajne memorandum do prezydenta Lyndona B. Johnsona, wyrażając swoje rozczarowanie wysiłkiem wojennym w Wietnamie. Dokument wyszedł na jaw wraz z publikacją Pentagon Papers przez kilka gazet w 1971 roku.,
„Postrzegał kierowany przez USA napęd pacyfikacyjny, który miał wysoki priorytet w administracji Johnsona, jako” złe rozczarowanie.”I zacytował powszechne porozumienie w środowisku wywiadowczym, że bombardowanie Wietnamu Północnego, kryptonim „operacja Rolling Thunder”, nie wpłynęło znacząco na infiltrację, która złamała morale Hanoi.,”
Jak to ujął: „prognozy są złe, że wojnę można doprowadzić do zadowalającego zakończenia w ciągu najbliższych dwóch lat. Operacje na dużych jednostkach prawdopodobnie tego nie zrobią; negocjacje prawdopodobnie tego nie zrobią.,”
rozwiązanie, doradził McNamara, ” polega na przepasaniu dłuższej wojny i podejmowaniu działań w ciągu 12 do 18 miesięcy da wyraźne dowody na to, że koszty i ryzyko dla Amerykanów są akceptowalnie ograniczone, że formuła sukcesu została znaleziona i że koniec wojny jest tylko kwestią czasu.”
w kolejnej notatce, McNamara wysłany do Johnsona na początku listopada 1967 roku, zalecił zamrożenie poziomów wojsk amerykańskich, wstrzymanie bombardowań Wietnamu Północnego i przekazanie przez Waszyngton operacji lądowych Armii Wietnamu Południowego. Johnson nigdy nie odpowiedział. W listopadzie., 29. zapowiedział, że McNamara opuści Pentagon, by zostać prezesem Banku Światowego. Zastąpił go Clark Clifford, członek wewnętrznego kręgu LBJ.
kiedy objął urząd w 1961 roku, prezydent John F. Kennedy powołał Mcnamarę, Republikanina, na sekretarza obrony.
Podczas wizyt w Wietnamie Południowym w latach 1962, 1964 i 1966 wielokrotnie wyrażał optymizm, że Front Wyzwolenia Narodowego i jego sojusznicy z Wietnamu Północnego wkrótce porzucą próbę obalenia wspieranego przez Amerykanów reżimu Sajgonu.,
w pamiętniku z 1995 roku McNamara zrewidował antykomunistyczny klimat podczas swojej kadencji jako sekretarza obrony, rzekome fałszywe założenia, które animowały amerykańską politykę zagraniczną, oraz błędy wojskowe, które doprowadziły do klęski Wietnamu. Dobrowolnie przyznając się do własnych błędnych osądów, McNamara nie uniknął krytyki.
„Pan McNamara nie może uciec przed trwałym potępieniem moralnym swoich rodaków” , „Z pewnością musi w każdej cichej i dostatniej chwili usłyszeć nieustanne szepty tych biednych chłopców w piechocie, umierających w wysokiej trawie, Pluton po plutonie, bez celu. To, co im zabrał, nie może być odwdzięczone przeprosinami i nieświeżymi łzami, spóźnionymi o trzy dekady.”
Leave a Reply