największe wymieranie w historii Ziemi—znacznie bardziej niszczycielskie niż bardziej znane wymieranie kredowe, gdy dinozaury zniknęły-oznacza koniec Permu. Naukowcy szacują, że utracono ponad połowę (53%) wszystkich rodzin taksonomicznych. Przekłada się to na 95% wszystkich gatunków, w tym 70% wszystkich gatunków lądowych (tj. roślin, zwierząt i owadów). Przyczyną mogła być zmiana klimatu, która skutkowała ogólnoświatowym obniżeniem poziomu morza., Niektóre znaczące grupy, które zniknęły, obejmują pozostałe gatunki trylobitów, koralowce rugose i tabulate, wszystkie blastoidy (crinoid-like animals) I fusulinid foraminifera (large „amoebas with shells”). Wiele grup poniosło ciężkie straty i prawie wymarło, w tym crinoidy, ramienionogi, mszywioły, ślimaki i ammonoidy.
masowe wymieranie Permu zbliżyło się bliżej niż jakiekolwiek inne wymieranie w zapisie kopalnym do wymierania życia na Ziemi. Jednak wymieranie gatunków było selektywne i nierównomierne., Znalezienie przyczyny, która miałaby wpływ zarówno na organizmy lądowe, jak i morskie, jest wyzwaniem. Gdyby przyczyną była zmiana poziomu morza, obniżenie poziomu morza znacznie ograniczyłoby płytkie siedliska morskie, ale nie siedliska lądowe. W związku z tym prawdopodobnym powiązaniem wymierania w tych siedliskach mogą być zmiany klimatu. Kiedy poziom morza spadł, wielkie ilości osadów organicznych z organizmów płytko-wodnych stały się narażone na działanie atmosfery. Utlenianie tego materiału wytworzyło dwutlenek węgla (CO_2), gaz cieplarniany, który zatrzymuje ciepło w pobliżu powierzchni Ziemi., Ponadto jeden z największych epizodów wulkanizmu kontynentalnego miał miejsce pod koniec czasu Permskiego na terenie dzisiejszej centralnej Syberii. Gazy wulkaniczne uwalniane podczas erupcji były źródłem gazów cieplarnianych (CO_2 i dwutlenku siarki). Ponieważ zmiany stężenia gazów cieplarnianych mogą mieć znaczący wpływ na klimat, nagły wzrost takich gazów mógł mieć szkodliwy wpływ na wiele gatunków.,
wreszcie, ponieważ Pangaea rozciągała się od bieguna do Bieguna w pobliżu końca Permu, warunki były odpowiednie do formowania polarnych czapy lodowych, co dowody wskazują, że rzeczywiście miało miejsce. Duże i gwałtowne wahania poziomu mórz pod koniec permu były przynajmniej częściowo wynikiem słabnących lodowców. Po dużym spadku poziomu morza pod koniec Permu dość szybko następowało ogólne globalne ocieplenie i znaczny wzrost poziomu morza., Wraz z erupcjami wulkanów, zmiennością klimatyczną i gwałtownymi zmianami poziomu morza, świat pod koniec Permu był szczególnie surowym miejscem dla wielu form życia. Stąd każda lub wszystkie te zmiany mogły odegrać rolę w biologicznej dewastacji, która miała miejsce.
Leave a Reply