klawisz

Klawisz, w muzyce system powiązanych funkcjonalnie akordów wywodzących się ze skali durowej i molowej, z nutą centralną, zwaną toniką (lub keynote). Akord centralny to Triada toniczna, która zbudowana jest na nucie tonicznej. Każdy z 12 tonów skali chromatycznej może służyć jako tonacja klawisza. W związku z tym możliwe jest 12 klawiszy głównych i 12 klawiszy molowych, a wszystkie są używane w muzyce. W notacji muzycznej klucz oznaczany jest przez sygnaturę klucza, grupę ostrych lub płaskich znaków na początku każdej pięciolinii.,

Czytaj więcej na ten temat

harmonia: Klasyczna Harmonia Zachodnia

zawierają one pojęcia klucza, harmonii funkcjonalnej i modulacji.

koncepcja klucza jest podstawą systemu tonalności (organizacji nut, akordów i klawiszy wokół centralnie ważnego tonu), podstawy większości zachodniej muzyki artystycznej od około 1700 do 20 wieku i Później., Krótkie utwory muzyczne, takie jak pieśń lub taniec, mogą wykazywać tylko jeden klucz i mówi się, że jest w tym kluczu; dłuższe utwory zwykle zmieniają klucz, nawet wiele razy, ale są zorganizowane i ujednolicone w głównym kluczu, który dominuje w ważnych punktach. Na przykład II Symfonia D-dur Beethovena (1802) ma trzy z czterech części rozpoczynających się i kończących wyraźną harmonią D-dur (dla kontrastu część druga jest w A-dur).,

różne klawisze są blisko lub odlegle ze sobą powiązane w zależności od liczby dźwięków, jakie dzielą ich skale diatoniczne; na przykład C-dur i G-dur mają sześć z siedmiu wspólnych dźwięków (różniących się tylko F♮ I F♯) i dlatego są blisko ze sobą powiązane. Natomiast Dalekie spokrewnione klawisze C-dur i C-dur nie mają wspólnych nazw nut. Relacje między klawiszami są sercem systemu tonalnego, a zdolność słuchacza do postrzegania różnych klawiszy i proces ich zmiany (tzw. modulacja) niezmiernie zwiększa ich znaczenie w strukturze muzycznej.,

krąg piątych jest skutecznym sposobem wizualizacji kluczy, sygnatur kluczy i relacji między kluczami. Począwszy od C, pozycji górnej i postępując zgodnie z ruchem wskazówek zegara, keynoty wznoszą się o idealne kwint (jak w relacji toniczno-dominującej). Każda Zaliczka dodaje ostry do klucza—lub, równoważnie, odejmuje mieszkanie. W F-dur, tonacji z sześcioma ostrzami, koło przesuwa się enharmonicznie do G-dur, tonacji z sześcioma ostrzami (brzmią i wyglądają tak samo na instrumencie klawiszowym). Każdy ton molowy wpisywany jest również na okrąg, w tej samej pozycji, co jego względny dur., W ten sposób krąg kwintowy wyraźnie ukazuje dwie najważniejsze relacje w harmonii tonalnej: toniczno-dominantową i molowo-relatywną durową.

szerszy termin tonalność jest czasem używany luźno dla klucza, np.,”Pierwsza część V Symfonii Beethovena wykazuje silną tonację C-moll.”