w Internecie krążą Zdjęcia i filmy o Kenny ' m, białym tygrysie opisanym jako cierpiącym na zespół Downa.
podczas gdy większość relacji odnosi się do Kenny ' ego jako żywego, raport the Pet Collective zmarł w 2008 roku.
diagnoza zespołu Downa jest również wątpliwa. Zespół Downa wynika z trzeciej kopii chromosomu 21. Chociaż istnieje mysi model zespołu Downa, tygrysy mają 19 chromosomów do ludzi 23., Podczas gdy twarz Kenny ' ego jest powierzchownie podobna do tej u ludzi z zespołem Downa, nie jest jasne, czy był to wynik trzeciej kopii dowolnego chromosomu, nie mówiąc już o tym, który mógłby być dopasowany do naszego 21.
jasne jest, że Kenny był ofiarą chciwości przemysłu hodowlanego. Białe tygrysy są bardzo rzadkie. Przy tak niewielu z nich Pula genetyczna jest ograniczona, a chów wsobny jest nieuniknioną konsekwencją. Rodzice Kenny ' ego byli rodzeństwem., Według Patricii Quinn, rzeczniczki Terpentine Creek Wildlife Reserve, większość jego rodzeństwa urodziła się martwa lub zmarła bardzo młodo.
wielką zaletą posiadania dwóch kopii każdego z naszych genów jest to, że mutacje recesywne rzadko ulegają ekspresji. Jednak tam, gdzie rodzice są blisko spokrewnieni, istnieje duża szansa, że oboje mają tę samą rzadką wersję genu, z jedną na cztery szansami, że ich potomstwo odziedziczy ją po obu stronach., Z wystarczająco szkodliwe allele wspólne staje się to jak powtarzalna gra w rosyjską ruletkę.
pomimo powtarzających się zgonów, hodowcy wciąż próbowali kojarzyć rodziców Kenny ' ego. Chociaż w końcu mieli dwóch do życia, Kenny i jego brat Willie nie mogli zostać sprzedani z powodu ich deformacji. Zmarł w wieku dziesięciu lat, około połowy życia typowego tygrysa w niewoli.
„Kenny był nieagresywny, bardzo przyjazny dla naszych pracowników i oczywistym ulubieńcem odwiedzających ze względu na swoją osobowość. Większość ludzi „zakochała się” w jego życzliwości połączonej z jego dziwnym wyglądem., Dla nich i dla nas był piękny. Dzielił się swoim pomieszczeniem ze swoim bratem przez osiem lat, które był z nami”, mówi Quinn.
białe tygrysy są skrajnym przypadkiem, ale wiele innych gatunków cierpi, gdy pragnienie „doskonałych” zwierząt prowadzi do chowu wsobnego. Jednym z takich przykładów są „rasowe” psy domowe i konie, które cierpią z powodu wielu problemów genetycznych, które mogą skrócić długość życia lub spowodować trwałą niepełnosprawność i ból.., Jednak tragedia jest podwojona w przypadku tygrysów, ponieważ gdyby nie obsesja na punkcie hodowli „czystych białych”, stworzenia te mogłyby mieć możliwość kojarzenia się z innymi tygrysami i zachowania zagrożonych gatunków.
Leave a Reply