Indian Pędzel

Castilleja

Bo Jacob Cichuniec, Agro/Hort 100g Wiosna 2002

Został przyjęty do stanu Wyoming 31 stycznia 1917 roku. Kwiat ten wykazuje różne odcienie pomarańczy, czerwieni, a czasami żółci. Castilleja rośnie na obszarach wilgotnych, suchych i piaszczystych preriach., Jego strefy wahają się od 3 do 9. Nasiona pędzla Indyjskiego Zwykle kiełkują jesienią i kwitną następnej wiosny bez wstępnej obróbki. Roślina preferuje pełne słońce i / lub niewielkie ilości cienia. Indyjski pędzel ma zdolność do wzrostu i przetrwania w serpentynach gleb, które większość gatunków nie są wyposażone do obsługi stresujących ilości wysokiego magnezu, niskiego wapnia i przeciążonych ilości metali, takich jak chrom i nikiel. Wysokość Indyjskiego pędzla waha się od 1 do 2 stóp wysokości.,

Dayna Drollinger, Agro/Hort 100g Spring 2002

Pędzel indiański przebywa na łąkach i otwartych polanach leśnych od Alaski po Kalifornię oraz w całym Nowym Meksyku, Arizonie, Nevadzie i Górach Skalistych. W okolicy występuje co najmniej 6 różnych gatunków kastylijskich. Charakteryzuje się kolczastym skupiskiem kwiatów, które przypominają surowy pędzel, który został zanurzony w farbie. Większość gatunków ma barwę od żółtopomarańczowej do karmazynowej. Jest to bylina o wysokości od 15 do 60 cm. Jest to kwiatostan z naprzemianległymi liśćmi., Kwiaty kwitną wczesną wiosną i często pozostają w pełnym kolorze przez całe lato. Rozmnażanie przez nasiona jest trudne. Jest to częściowy pasożyt korzeniowy, który musi zasiać nasiona innych roślin. Preferuje dobrze osuszoną glebę z pełnym słońcem. Może produkować własny pokarm, ale jeśli jest niedożywiony, pasożytuje na korzeniach innych roślin. Rośnie powoli i jest trudny do przeszczepu. Siać jesienią przez 1 do 2 miesięcy i sadzić wiosną. Kwiaty są jadalne, ale muszą być spożywane w małych ilościach., Absorbują selen, potencjalnie toksyczny, alkaliczny związek mineralny w glebie. Tam, gdzie nie ma dużych ilości selenu w glebie, można z umiarem delektować się sałatkami. Różne plemiona używały kwiatowych części jako pędzla. Indianie Chippewa wiedzą, że indyjski Pędzel jest lekiem w leczeniu reumatyzmu i płukaniem do kąpieli, aby ich włosy były błyszczące. Obie aplikacje są przydatne ze względu na zawartość selenu.,

Bo Jacob Cichuniec, Agro / Hort 100g Wiosna 2002

Został przyjęty do stanu Wyoming 31 stycznia 1917 roku. Kwiat ten wykazuje różne odcienie pomarańczy, czerwieni, a czasami żółci. Castilleja rośnie na obszarach wilgotnych, suchych i piaszczystych preriach. Jego strefy wahają się od 3 do 9. Nasiona pędzla Indyjskiego Zwykle kiełkują jesienią i kwitną następnej wiosny bez wstępnej obróbki. Roślina preferuje pełne słońce i / lub niewielkie ilości cienia., Indyjski pędzel ma zdolność do wzrostu i przetrwania w serpentynach gleb, które większość gatunków nie są wyposażone do obsługi stresujących ilości wysokiego magnezu, niskiego wapnia i przeciążonych ilości metali, takich jak chrom i nikiel. Wysokość Indyjskiego pędzla waha się od 1 do 2 stóp wysokości.

Dayna Drollinger, Agro/Hort 100g Spring 2002

Pędzel indiański przebywa na łąkach i otwartych polanach leśnych od Alaski po Kalifornię oraz w całym Nowym Meksyku, Arizonie, Nevadzie i Górach Skalistych., W okolicy występuje co najmniej 6 różnych gatunków kastylijskich.

charakteryzuje się kolczastym skupiskiem kwiatów, które przypominają surowy pędzel, który został zanurzony w farbie. Większość gatunków ma barwę od żółtopomarańczowej do karmazynowej. Jest to bylina o wysokości od 15 do 60 cm. Jest to kwiatostan z naprzemianległymi liśćmi. Kwiaty kwitną wczesną wiosną i często pozostają w pełnym kolorze przez całe lato.

rozmnażanie przez nasiona jest trudne. Jest to częściowy pasożyt korzeniowy, który musi zasiać nasiona innych roślin. Preferuje dobrze osuszoną glebę z pełnym słońcem., Może produkować własny pokarm, ale jeśli jest niedożywiony, pasożytuje na korzeniach innych roślin. Rośnie powoli i jest trudny do przeszczepu. Siać jesienią przez 1 do 2 miesięcy i sadzić wiosną.

kwiaty są jadalne, ale muszą być spożywane w małych ilościach. Absorbują selen, potencjalnie toksyczny, alkaliczny związek mineralny w glebie. Tam, gdzie nie ma dużych ilości selenu w glebie, można z umiarem delektować się sałatkami.

różne plemiona używały kwiatów jako pędzla., Indianie Chippewa wiedzą, że indyjski Pędzel jest lekiem w leczeniu reumatyzmu i płukaniem do kąpieli, aby ich włosy były błyszczące. Obie aplikacje są przydatne ze względu na zawartość selenu.

Pędzle indyjskie są najczęściej spotykane w chłodniejszym klimacie.mogą występować w Ameryce Północnej i Środkowej, Andach i Azji. Rośliny te polegają na innych roślinach w pobliżu, aby żyć, więc rzadko są usuwane z ich naturalnego środowiska., Rośliny, najwyższe liście wykazują jaskrawe kolory i są bardziej przyciągające wzrok niż ich kwiaty, które przeplatają się między liśćmi. Indyjski Pędzel ma wiele wyprostowanych łodyg, około czterech cali do dwóch stóp wysokości (w zależności od tego ,ile wody dostaje roślina żywicielska) z jaskrawo zabarwioną czerwono-pomarańczową „głową”na każdej łodydze, która przypomina płonący pędzel.

liście są wąskie i niepodzielone. Górne liście mogą być zanurzone w trzech do pięciu bardzo wąskich płatach w zależności od wzrostu i dojrzałości., Piaszczyste prerie, góry do dziesięciu tysięcy stóp, suche obszary pustynne lub miejsca, w których jest jakiś rodzaj przesiąkania wody, to miejsce, w którym znajdziesz Indyjski Pędzel. Wykorzystuje suche, jałowe warunki glebowe i stara się pozostać w pobliżu źródła wody. Jeśli nie, to przymocuje się do rośliny, która jest w stanie dostarczyć do niej wodę.

jest to wieloletnie zioło i kwitnie wczesną wiosną do wczesnego lata. Jeśli ktoś musiał posadzić indyjski pędzel lub spróbować rozmnażać go w pobliżu domu, musiał mieć swoje rodzime rośliny, aby pomóc im rosnąć, ponieważ polegają na nich na wodzie., Z tego powodu jest to bardzo trudne zadanie do podjęcia. Nawajowie używali tych roślin do celów leczniczych, takich jak środek antykoncepcyjny lub zmniejszenie cyklu miesiączkowego. Nie polecam ich do domowych krajobrazów.

Monica Maestas, Agro / Hort 100g Wiosna 2002

Indyjski Pędzel jest rzadką rośliną na świecie. Indiańskie pędzle rosną w chłodniejszych częściach Ameryki Północnej i Środkowej, Azji i Andach. Rośliny, najwyższe liście wykazują olśniewające kolory. Pędzel jest w kolorze białym, magenta, fioletowy, głęboki czerwony, Blady pomarańczowy i żółty, też., Kolor tej rośliny jest głównie na przylistkach liści. Prawdziwe kwiaty są ukryte pod czerwonymi końcówkami liści. W zachodniej części Ameryki Północnej występuje ponad dwustu gatunków Indian.

Indyjska roślina Paintbrush pochodzi z rodziny Snapdragon lub Figwort i jest znany jako pasożyty hemi lub pasożyty korzeniowe. Jedynym sposobem na przetrwanie pędzla jest przyklejenie jego rurek, które nazywane są „haustoria” do korzeni rośliny żywicielskiej. Tutaj na Zachodzie, to może być sagebrush. Zależą od innej rośliny nie tylko od składników odżywczych, ale także od wody. Są jednoroczne., I pamiętaj, jeśli posadzisz ich nasiona – potrzebują rośliny „gospodarza”, aby przetrwać, albo nie przeżyją. Wysokość pędzla zależy całkowicie od bogactwa gleby i ilości wody. Im więcej wody, tym lepsza gleba, tym wyższa staje się. Najwyraźniej ta roślina nie przeszczepia się dobrze.

Indyjski Pędzel można znaleźć w piaszczystych preriach, górach i suchych obszarach pustynnych. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Optymalna temperatura gleby do kiełkowania wynosi 55-65 stopni Fahrenheita. Kiełkują w ciągu 30-120 dni., Mogą rosnąć z dowolnego miejsca od 8-24 cali wysokości. Rośliny te wymagają dobrego okresu czasu, aby się osiedlić.