Henry Bessemer, w całości Sir Henry Bessemer, (ur. 19 stycznia 1813, Charlton, Hertfordshire, Anglia-zm. 15 marca 1898, Londyn), wynalazca i inżynier, który opracował pierwszy proces wytwarzania stali w sposób niedrogi (1856), co doprowadziło do opracowania przetwornika Bessemera. Otrzymał tytuł szlachecki w 1879 roku.,
Bessemer był synem inżyniera i maszynisty. Początkowo wykazywał duże umiejętności mechaniczne i wynalazcze., Po wynalezieniu ruchomych znaczków do datowania aktów i innych dokumentów rządowych oraz ulepszeniu Maszyny do składu, udał się do produkcji proszku „złota” z mosiądzu do stosowania w farbach. Florystyczna Dekoracja tamtych czasów wymagała ogromnych ilości takiego materiału, a sekretny proces Bessemera wkrótce przyniósł mu wielkie bogactwo.
opracował inne wynalazki, zwłaszcza Maszyny do kruszenia trzciny cukrowej o zaawansowanej konstrukcji, ale wkrótce poświęcił się metalurgii., W jego czasach istniały tylko dwa żelazne Materiały budowlane: żeliwo wykonane przez obróbkę rudy żelaza koksem w wielkim piecu i kute żelazo wykonane z żeliwa w prymitywnych piecach przez żmudny ręczny proces „kałużowania” (mieszanie stopionego żelaza w celu usunięcia węgla i grabienia żużla). Żeliwo było doskonałe do celów nośnych, takich jak kolumny lub pomosty mostowe, a także do części silnika, ale do dźwigarów i innych przęseł, a zwłaszcza do szyn, odpowiednie było tylko kute żelazo., Kałuża usuwała węgiel, co sprawia, że żeliwo jest Kruche, i produkowała materiał, który można walcować lub kute, ale tylko w „kwiatach” lub dużych bryłach o wadze 100-200 funtów, a to było pełne żużla. Kwiaty musiały być mozolnie kute razem przez młoty parowe, zanim mogły być walcowane na dowolną użyteczną długość lub kształt. Jedyny materiał znany jako stal został wykonany przez dodanie węgla do czystych form kutego żelaza, również metodami powolnymi i nieciągłymi; materiał był twardy, przybierał krawędź i był używany prawie w całości do narzędzi skrawających.,
podczas wojny krymskiej Bessemer wynalazł wydłużony pocisk artyleryjski, który był obracany przez gazy prochowe. Władze francuskie, z którymi negocjował, wskazywały jednak, że ich żeliwne działo nie będzie wystarczająco mocne dla tego rodzaju pocisków. Następnie podjął próbę wytworzenia mocniejszego żeliwa. W swoich eksperymentach odkrył, że nadmiar tlenu w gorących gazach jego pieca wydawał się usuwać węgiel ze świń żelaza, które były podgrzewane-podobnie jak węgiel jest usuwany w piecu kałuży-pozostawiając skórę czystego żelaza., Bessemer odkrył, że powietrze przez stopione żeliwo nie tylko oczyściło żelazo, ale także podgrzało je dalej, umożliwiając łatwe wylanie oczyszczonego żelaza. Ten efekt grzewczy jest spowodowany reakcją tlenu z węglem i krzemem w żelazie. Korzystając z tych nowych technik, które później stały się znane jako proces Bessemera, wkrótce był w stanie wyprodukować Duże, wolne od żużla wlewki, tak wykonalne, jak każdy kwiat kutego żelaza, i znacznie większe; wynalazł Przechylny konwerter, do którego stopione surówki mogą być wlewane, zanim powietrze zostało wdmuchane od dołu., Ostatecznie, przy pomocy stopu żelaza i manganu, który został opracowany w tym czasie przez Roberta Forestera Musheta, Bessemer odkrył również, jak usunąć nadmiar tlenu z odwęglonego żelaza.
jego ogłoszenie o procesie w 1856 r. przed brytyjskim Stowarzyszeniem na Rzecz Rozwoju Nauki w Cheltenham, Gloucestershire, przyniosło mu wiele żelaznych Mistrzów i wiele licencji., Bardzo szybko jednak stało się jasne, że dwa szkodliwe dla żelaza pierwiastki, fosfor i siarka, nie zostały usunięte w procesie—a przynajmniej nie przez okładzinę ogniową konwertera Bessemera. Dopiero około 1877 roku brytyjski Metalurg Sidney Gilchrist Thomas opracował podszewkę, która usuwała fosfor i umożliwiała wykorzystanie rud fosforowych kontynentu.
Bessemer, nieznany sobie, używał żelaza bez fosforu, ale ironmasters nie mieli tyle szczęścia., Ich żelazo doskonale nadawało się do procesu kałuży, w którym fosfor jest usuwany z powodu niższych temperatur, ale nie można go było wykorzystać w procesie Bessemera. Bessemer został zmuszony do wezwania swoich licencji i znalezienia wolnego od fosforu źródła żelaza w północno-zachodniej Anglii, dzięki czemu mógł wejść na rynek stali na własną rękę. Gdy problem fosforu został rozpoznany i rozwiązany, ponownie stał się licencjodawcą, a ogromne zyski płynęły., Stało się jasne, że „miękka stal”—jak to było znane, aby odróżnić ją od twardych stali narzędziowych—może być bardziej wyraźnie i niezawodnie stosowane w miejsce kutego żelaza dla statku płyty, dźwigary, blachy, pręty, drut, nity i inne przedmioty. Wynalazek otwartego paleniska (Siemens-Martin) pod koniec 1860 roku ostatecznie wyprzedził proces Bessemera. Obecnie w znacznym stopniu ustępuje to miejsca produkcji stali tlenowej, co jest dalszym rozwojem i udoskonaleniem procesu Bessemera.,
w późniejszych latach—proces nie stał się wyraźnym sukcesem, dopóki nie był blisko 70—Bessemer nadal wymyślał i dokonywał odkryć. Piec słoneczny, który zbudował, był czymś więcej niż udaną zabawką; zaprojektował i zbudował Teleskop Astronomiczny dla własnej rozrywki; i opracował zestaw maszyn do polerowania diamentów, które pomogły przywrócić ten handel w Londynie. Jednak zaprojektowany przez niego statek pasażerski z główną kabiną zamontowaną na gimbalach, aby zapobiec chorobie morskiej, nie odniósł sukcesu.
Leave a Reply