A. Philip Randolph (Polski)

Bractwo tragarzy śpiących samochodów

w 1917 roku Randolph i jego przyjaciel Chandler Owen założyli The Messenger. Inteligentna i porywająca proza magazynu krytykowała prezydenta Woodrowa Wilsona równie chętnie, jak Bookera T. Washingtona i Du Boisa.

jego aprobata rewolucji bolszewickiej była cytowana przez różnych strażników rządowych podczas czerwonej straszy 1919 roku, chociaż Randolph zawsze opierał się apelowi komunistów.,

powojenna reakcja ograniczyła możliwości organizacji klasy robotniczej, ale po kilku fałszywych startach Randolph w 1925 roku został generalnym organizatorem Bractwa śpiących tragarzy samochodów. Po długiej walce porters, przeważająca Grupa czarnych, wygrali wybory, a następnie kontrakt z kolejami w 1937 roku.

zwycięstwo uczyniło Randolpha wiodącą czarną postacią w ruchu robotniczym. Stanął na czele nowego Narodowego Kongresu Murzynów, parasolowego ruchu organizacji masowych, ale zrezygnował w 1940, wierząc, że ugrupowanie jest kontrolowane przez komunistów.,

marsz na Waszyngton

Strajkując niezależnie, zorganizował marsz na Waszyngton w 1941 roku, który udało się nacisnąć prezydenta Franklina D. Roosevelta do wydania dekretu wykonawczego 8802 zakazującego dyskryminacji w przemyśle obronnym. Po wojnie podobna technika doprowadziła do zarządzenia prezydenta Harry ' ego S. Trumana desegregacji armii.

rozwijając swoje cele, Randolph nigdy nie zapomniał o interesach czarnoskórych pracowników i był stałym krytykiem dyskryminacji w niektórych związkach., Pomysłodawca marszu na Waszyngton w 1963 roku, Randolph miał na celu pozyskanie rządowego sponsoringu czarnych miejsc pracy.

ruch Praw Obywatelskich

chociaż jego cel był przyćmiony żądaniami południowego Ruchu Praw Obywatelskich, zrozumienie potrzeb ekonomicznych czarnych Randolpha wyprzedziło zamieszki, które zwróciły na nie uwagę narodu. Stał się także krytykiem ruchu czarnej władzy, który uważał za programowo bankrucki.

pomimo troski o zwykłych robotników, styl Randolpha był intelektualny i powściągliwy., Być może dlatego, że wierzył w siłę kontrolującą własny interes, nie mógł w pełni zrozumieć społecznego i psychologicznego impulsu ruchu czarnej władzy.

ale jego teoretyczne wygięcie i racjonalność pozwoliły mu budować sojusze polityczne i wybierać i wygrywać znaczące cele w zakresie praw pracowniczych i obywatelskich.

Judith Stein