Zakaźne zapalenie jelit u kotów (ang. Feline Enteritis, Parvovirus, panleukopenia Virus)

zakaźne zapalenie jelit u kotów (ang. Feline enteritis, FIE) – choroba wywoływana przez zakażenie wirusem panleukopenii kotów (ang. feline parvovirus, FPV), znana również jako wirus panleukopenii kotów.

jest czasami określany jako wirus panleukopenii, ponieważ jednym z wyników zakażenia jest rozwój małej liczby białych krwinek (co oznacza panleukopenia).

zakażenie parwowirusem kotów jest prawdopodobnie największym poważnym zagrożeniem chorobowym dla każdej placówki ratunkowej.zakażenie niesie ze sobą bardzo wysoki wskaźnik śmiertelności, szczególnie u nieszczepionych kociąt.,

była to pierwsza choroba kotów wywołana przez wirusa, a parwowirusy są szczególnie niebezpieczne, ponieważ są w stanie przetrwać długie okresy (do kilku lat) w środowisku i są odporne na wiele środków dezynfekujących.

źródło i rozprzestrzenianie się infekcji

parwowirus kotów rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt kałem-ustny, a pośrednio po zanieczyszczeniu środowiska lub przedmiotów (np. na potrawach, sprzęcie pielęgnacyjnym, pościeli, podłogach, ubraniach lub rękach)., Koty zakażone FPV mogą kontynuować wydalanie wirusa przez co najmniej sześć tygodni po zakażeniu, a wirus może być również przenoszony przez psy.

choroba kliniczna

u kociąt powyżej trzech lub czterech tygodni życia oraz u dorosłych kotów wirus powoduje bardzo ciężkie zapalenie żołądka i jelit, po okresie inkubacji trwającym od pięciu do dziewięciu dni. U kotów dotkniętych chorobą pojawiają się ostre krwotoczne wymioty i biegunka, a niektóre koty szybko umierają. Wirus powoduje poważne uszkodzenie błony śluzowej jelita, a także przemieszcza się przez krew do szpiku kostnego i węzłów chłonnych., Replikacja wirusa w tych miejscach prowadzi do znacznego zmniejszenia liczby białych krwinek. Zarażone koty i kocięta zwykle mają gorączkę, są oczywiście przygnębione i nie jedzą. Niektóre koty mogą umrzeć przed nawet wykazując objawy zapalenia żołądka i jelit.

ciężarne królowe zakażone parwowirusem, wirus może rozprzestrzeniać się na nienarodzone kocięta, gdzie może zakłócać rozwój mózgu. Kocięta mogą wtedy urodzić się z chorobą znaną jako hipoplazja móżdżku (brak rozwoju móżdżku, części mózgu potrzebnej do doskonałej koordynacji ruchu)., Kocięta mogą początkowo wydawać się w porządku, ale gdy zaczynają się poruszać i chodzić, staje się oczywiste, że są wysoce nieskoordynowane. Może się to zdarzyć również u bardzo młodych kociąt (poniżej 4 tygodnia życia) zakażonych FPV, ponieważ móżdżek nadal rozwija się w tym wieku.

leczenie

nie jest dostępne specyficzne leczenie zakażenia FPV i ważne jest, aby wszelkie podejrzane przypadki były pielęgnowane w izolacji, ponieważ jest to choroba wysoce zaraźliwa. Należy nosić odzież ochronną i dokładnie umyć ręce po obchodzeniu się z kotem lub kotem podejrzanym o chorobę., W miarę możliwości jedną lub dwie osoby, które nie zajmują się innymi kotami, powinny być przydzielone jako pielęgniarki.

dotknięte koty często umierają z powodu odwodnienia i masywnej infekcji wtórnej, więc agresywne wsparcie płynami dożylnymi i antybiotykami o szerokim spektrum działania są kluczowe, ale nawet z tym, wysoki odsetek dotkniętych kotów może umrzeć. Leki przeciwwymiotne mogą być przydatne w celu powstrzymania wymiotów, a karmienie kota małymi posiłkami, gdy tylko wymioty ustąpią, jest również ważne. Dobra opieka weterynaryjna i pielęgniarska jest niezbędna, aby pomóc kotom, zwłaszcza młodym kociętom, wyzdrowieć z choroby.,

interferony są substancjami chemicznymi wytwarzanymi w organizmie, które mogą wywierać działanie przeciwwirusowe. Rekombinowany Koci interferon omega (lub produkty zawierające ludzki interferon) może być pomocny w leczeniu ciężkich przypadków. Wykazano, że interferon kotów jest przydatny w leczeniu psów z zakażeniem parwowirusem.

Kontrola

parwowirus kotów jest znacznie lepiej zapobiegany niż leczony. Dostępne są wysoce skuteczne szczepionki, które powinny być szczepione wszystkie koty i kocięta (w tym tylko koty domowe)., Zmodyfikowane żywe szczepionki nie powinny być stosowane u ciężarnych królowych lub kotów, które są immunosupresyjne i w takich przypadkach zaleca się szczepionki inaktywowane (zabite). W celu uzyskania dalszych informacji patrz szczepienie kota.

Kontrola rozprzestrzeniania się FPV opiera się zarówno na szczepieniach, jak i dobrej praktyce zarządzania, w tym na dezynfekcji (przy użyciu odpowiednich środków dezynfekujących) i stosowaniu procedur izolacji., W obliczu wybuchu FPV w Kolonii kotów, szczepienie wszystkich kotów pomoże, a w niektórych krajach dostępna jest surowica anty-FPV, która może być podawana podatnym kotom i kociętom w celu ochrony ich poprzez dostarczenie przeciwciał przeciwko wirusowi.