opisano specyficzną strukturę funkcjonalną linii Z w ukośnie prążkowanych mięśniach niektórych gwiazd piór. Wiadomo, że mięśnie poprzecznie prążkowane charakteryzują się liniowymi i ciągłymi pasmami Z, a skośnie prążkowane mięśnie rozłączonymi, ukośnie wyrównanymi elementami Z. Dzięki tej nieciągłej organizacji, sarcomere może wykonywać szerokie aktywne wydłużenia, skrócenia, a nawet „super wydłużenia” w włóknach spiralnych., Natomiast ukośnie prążkowane włókna crinoidów wykazują wyraźnie ciągłe i jednorodne ukośne linie Z; taka struktura nie jest zgodna z „super-performansami”, takimi jak ślizganie i ścinanie elementów sarcomere, ale zamiast tego mogłaby umożliwić funkcje porównywalne z tymi charakterystycznymi dla mięśnia poprzecznie prążkowanego (szybkie, krótkie ruchy, mechanicznie wzmacniane za pomocą dźwigni kostnych)., Ta dziwna sytuacja, interpretowalna tylko w kategoriach ograniczenia ewolucyjnego, może być uważana za odwrotną i symetryczną do sytuacji poprzecznie prążkowanych mięśni „super kurczących”, gdzie linia Z jest wyjątkowo rozdrobniona, aby umożliwić sarcomere super kurczenie się.
możliwa Architektura znaczącego parametru, takiego jak linia Z, która określa potencjał włókien mięśniowych, jest szczegółowo analizowana: (1) poprzez jakościowo-ilościową ocenę mikrografów elektronowych, popartą analizą statystyczną danych; oraz (2) przez symulacje komputerowe., Uzyskane dane sugerują, że najbardziej realistyczna konformacja całego kompleksu Z w tych mięśniach składa się z systemu ciągłych, przypominających wstęgę płaszczyzn spiralnych biegnących równolegle wzdłuż włókna od końca do końca i regularnie przecinających je ze stałą grubością. Proponowany model wydaje się morfologicznie zgodny z doświadczalnie zweryfikowanymi sytuacjami i funkcjonalnie zgodny z mechanicznymi wymaganiami dla normalnego skurczu i zrównoważonego rozkładu zaangażowanych mocnych stron.
Leave a Reply