Hipochondria: czy jesteś hipochondrykiem?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, czy za bardzo martwisz się o swoje zdrowie? Według nowej książki wydanej przez profesora medycyny z Northwestern, „staliśmy się narodem hipochondryków”. (3)

dostępność internetu z pewnością bardzo ułatwia wyszukiwanie informacji na temat schorzeń. Doprowadziło to profesora nadzwyczajnego do nazwania naszych czasów „erą autodiagnostyki”., Ponadto wymiana informacji zdrowotnych na forach internetowych i tak dalej została nawet oznaczona jako „cyberchondria”. (10, 14)

ale ile autodiagnostyki powinniśmy zrobić – w którym momencie to zamienia się w hipochondrię? Aby odpowiedzieć na to pytanie, najpierw musimy wiedzieć, czym jest hipochondria i na kogo ona wpływa. Więc może przyjrzymy się temu, co możemy z tym zrobić.

Co to jest hipochondria?

hipochondria to stan, w którym doświadczasz lęku o własne zdrowie. Zazwyczaj wiąże się to z obawą, że jesteś poważnie chory., (1)

objawy, których obawia się hipochondryk, mogą być rzeczywiste lub wyobrażone. (1) czasami osoba może pomylić normalne funkcje organizmu, takie jak pocenie się lub ogólne bóle i bóle, jako objawy poważnej choroby. (2)

jest to charakterystyczne dla kogoś z hipochondrią, aby nadal obawiać się, że jest poważnie chory, nawet w obliczu lekarza zapewniającego go, że nie jest. (6)

czy hipochondria to naprawdę choroba?

krótko mówiąc, odpowiedź brzmi: tak. Hipochondria jest uznanym schorzeniem o nazwie „hipochondria kliniczna”., (3)

stan jest wymieniony w systemie klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia ICD-10 jako zaburzenie hipochondryczne. (8)

Hipochondriasis jest również wymieniony w podręczniku diagnostycznym i statystycznym (DSM) IV. zaproponowano, że w DSM V warunek powinien być podzielony na dwie kategorie: somatyczne objaw Disorder (SSD) i choroba lękowa Disorder (IAD)., (7)

pierwsza odnosiłaby się do tych pacjentów, którzy są zaniepokojeni objawami somatycznymi, podczas gdy druga byłaby zarezerwowana dla tych, którzy mają minimalne objawy somatyczne, ale nadal obawiają się poważnej choroby medycznej. (7)

na kogo wpływa hipochondria?

hipochondria dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Jest to również bardziej prawdopodobne w tych z historii nadużyć. To nadużycie może mieć charakter fizyczny lub seksualny. (4) jednak nie wszyscy ludzie z hipochondriami doświadczyli nadużyć w przeszłości., (5)

częstość występowania hipochondrii szacuje się na 1-5% i zwykle rozpoczyna się, gdy pacjent ma od 20 do 40 lat. Może jednak pojawić się u osób starszych lub młodszych. (6) jednak hipochondria mają tendencję do prezentowania swoich objawów, zanim pacjent osiągnie 50 lat. (8)

co wywołuje hipochondrię?

nie wiadomo na pewno, co wywołuje hipochondrię; jednak obserwowanie kogoś bliskiego, doświadczającego wyniszczającej choroby, lub nawet doświadczającego poważnej choroby, może czasami prowadzić do hipochondrii., (6)

hipochondria mogą być również wywoływane przez środowisko, w którym dziecko dorasta. Może to być szczególnie istotne, jeśli pacjent został wychowany w domu, na którym choroba była mocno skoncentrowana; lub jeśli dziecko otrzymywało dużo uwagi za każdym razem, gdy było chore. (9)

objawy hipochondrii

istnieje wiele objawów hipochondrii. Na ogół są one związane z głębokim zmartwieniem, że jest poważnie chory, w oparciu o niektóre objawy ciała.

objawy cielesne, nad którymi stąpają zmartwienia, mogą obejmować szereg różnych części ciała., Następujące części ciała są najczęściej dotknięte:

• wnętrzności brzucha – jest to obszar brzucha, który obejmuje żołądek, jelita, wątrobę, trzustkę, śledzionę, nerki i tak dalej
• klatka piersiowa
• głowa i szyja (11, 12)

fizyczne objawy pacjenta prowadzą do strachu, że mają problem medyczny. Strach ten utrzymuje się pomimo negatywnych wyników badań i zapewnienia ze strony świadczeniodawcy, że pacjent nie ma choroby.,

aby zakwalifikować się do hipochondrii, strach przed chorobą musi trwać co najmniej sześć miesięcy. (1)

innym objawem hipochondrii jest to, że strach pacjenta przed określonym stanem zdrowia jest potęgowany przez czytanie o chorobie. (13)

leczenie hipochondrii

istnieją dwa główne rodzaje leczenia hipochondrii: terapia mówienia i leki. (1, 4)

w ramach terapii mówionej istnieją dwie główne metody leczenia hipochondrii: psychoterapia i terapia poznawczo-behawioralna (CBT).,

obie te metody psychologiczne koncentrują się na zrozumieniu stanu i jego objawów oraz mówieniu o sposobach radzenia sobie z nimi. (4)

inną opcją terapii mówionej jest udział pacjentów w „psychoterapii grupowej”. Jedynym problemem z tych terapii jest to, że wielu pacjentów nie zgodzi się uczestniczyć w nich. (6)

leki przeciwdepresyjne są czasami stosowane w leczeniu hipochondrii. W szczególności inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą być przepisywane., (1, 15)

benzodiazepiny są również czasami przepisywane, ale podniesiono kwestie ich przydatności. (6)

Czytaj dalej

• Cała zawartość hipochondrii
• lęk zdrowotny / objawy hipochondrii
• Test autodiagnozy dla lęku zdrowotnego / hipochondria

Cytaty