gdzie są wszyscy biali Amerykańscy gracze NBA?

J. J. Redick rozpocznie w tym tygodniu swój jedenasty sezon w NBA i po raz pierwszy zauważył, że jest częścią małego — i kurczącego się-klubu jako biały amerykański gracz NBA.

NBA z pewnością ma swoją długą listę europejskich graczy. Ale Los Angeles Clippers zaczynając guard powiedział, że niedawno zauważył, że nie ma wielu białych Amerykanów w NBA już., [2010-03-09 19: 43]

„Patrzyłem na listę wolnych agentów, którzy wciąż tam są. Widziałem Chrisa Kamana, Kirka Hinricha. Oni wszyscy są w lidze, odkąd ja byłem w lidze.

„żartowałem z Doc Rivers o tym. Najlepszy biały facet to prawdopodobnie Kevin Love., To interesujące. Ktoś, kto ma więcej czasu na ręce, byłoby ciekawym pomysłem, aby dowiedzieć się, co się dzieje.”

Niepokonani rzeczywiście mieli czas, aby spróbować odpowiedzieć na pytanie Redicka i zbadać, dlaczego w NBA jest tak mało białych Amerykanów.

według Instytutu różnorodności i etyki w sporcie NBA w sezonie 2015-16 było 74,3 proc.czarnych, a 81,7 proc. to ludzie koloru. Badania wykazały, że w NBA w ubiegłym sezonie było 18,3 procent białych, czyli o 5 procent mniej niż w poprzednim sezonie. Liga była także rekordową 22.,3% w zeszłym sezonie.

że 18.3 procent białych w NBA z pływów obejmuje również nie-Amerykanów, takich jak Europejczycy, Kanadyjczycy i Australijczycy pochodzenia białego., W sezonie 2015/2016 w NBA występowało 42 białych zawodników pochodzenia amerykańskiego. NBA miał swój inauguracyjny sezon 70 lat temu z Ligą pełną białych graczy. W niedzielę w 30 drużynach NBA występowało 43 białych Amerykanów. sezon rozpoczął się we wtorek. Osiem drużyn nie brało udziału w rozgrywkach w poprzednim sezonie, a siedem drużyn nie ma już żadnego.

„zawsze jest rozróżnienie między Białym Europejczykiem a białym Amerykaninem” – powiedział Redick. „To nie tylko rasowe. To kulturowa rzecz, która jest trochę inna. Dorastałem grając dla Boo Williams., Dorastałem rapując w akademikach i pokojach hotelowych w AAU . Dla mnie to normalne.”

Redick był jednym z pięciu białych amerykańskich graczy NBA — i jednym byłym białym amerykańskim graczem NBA — który zgodził się omówić, jak to jest być białym amerykańskim graczem w lidze. Redick, Houston Rockets do przodu Ryan Anderson, Chicago Bulls do przodu Doug McDermott, Memphis Grizzlies do przodu Chandler Parsons, Washington Wizards do przodu-center Jason Smith i były obrońca NBA Jimmer Fredette z Shanghai Sharks wzięli udział., Do udziału zostali zaproszeni również Cleveland Cavaliers, Kevin Love i Gordon Hayward, którzy z szacunkiem odmówili rozmowy na temat tego, co z pewnością jest trudnym tematem.

Jak to jest być białym Amerykaninem w NBA?

Jason Smith: nie ma nas zbyt wielu., Musisz mieć tę ambicję i etykę pracy, aby próbować udowodnić ludziom, że jesteś wystarczająco dobry. To naprawdę zaszczyt, bo w NBA jest nas tylko 450. Bycie jednym z tych 450 to dla mnie zaszczyt.

Ale oni nie są Amerykanami … tylko z perspektywy outsidera, założę się, że wielu fanów NBA, gdy widzą białego faceta, zawsze są pewnie z Hiszpanii, albo z Niemiec, albo z Francji. Ale jest nas niewielu. Jesteśmy z tego dumni.,

Ryan Anderson: tak naprawdę nie określasz siebie jako białego faceta, wiesz o co mi chodzi? Jeśli potrafisz grać …

Chandler Parsons: gramy w koszykówkę, bo gramy w koszykówkę. Nie widzimy koloru, kiedy gramy w koszykówkę., Chodzi o współzawodnictwo, koleżeństwo i osiągnięcie ostatecznego celu, jakim jest zdobycie mistrzostwa. Nieważne, czy bawisz się z grupą Europejczyków, czarnych, Azjatów, Latynosów. To nie ma znaczenia, bo wy wszyscy robicie jedną rzecz, a to jest gra w koszykówkę.

Jimmer Fredette: byłem bardzo błogosławiony i szczęśliwy, że mogłem grać w koszykówkę w NBA., To zaszczyt móc grać w grę, którą kocham za swój zawód i mam nadzieję, że dam każdemu białemu amerykańskiemu dzieciakowi nadzieję, że dotrą do NBA bez względu na to, jaka jest rasa i skąd pochodzą.

kto jest najlepszym białym amerykańskim graczem NBA?

Anderson: Kevin Love jest supertalentny. Dorastałem grając przeciwko Kevinowi Love 'owi w college' u i w ogóle. Nie ma jednak ciężko pracującego białego amerykańskiego koszykarza niż J. J. Redick.

Smith: Ryan Anderson. Grałem z nim w Nowym Orleanie. Musiałabym iść z nim albo z Gordonem Haywardem. Nie jest nas zbyt wielu, ale są też dobrzy.

czy to Kevin Love? Kogo tracę? To pewnie Kevin Love. Kto startuje?,

czy ktoś ci kiedyś powiedział coś na parkiecie do koszykówki?

Redick: pamiętam Rodneya Stuckeya, z którym mi dobrze, byliśmy w Detroit i powiedział mi coś. Nawet nie pamiętam, co to było, ale sposób, w jaki to powiedział i jego ton, „białe coś”, straciłem to. Pamiętam, że oboje mieliśmy podwójną technikę. Nie pamiętam dokładnie, co to było. To było dawno temu. Wszystko było dobrze. W większości przypadków nie przychodzi tak często.

może być kilka żartów typu „biali nie potrafią skakać”. Jestem strzelcem., Nie jestem zbyt szybkim, wysportowanym, biegającym graczem. Jest wiele takich żartów. Ale w tym samym czasie, jeśli można grać, nie ma wyścigu. W koszykówce nie ma koloru i w tym tkwi jego piękno.

bycie białym w NBA to wiele stereotypów. To prawie jak żart wśród facetów w lidze o stereotypach, czy to muzyka, jedzenie lub sposób, w jaki się ubieramy. To po prostu stereotypy, które są czymś w rodzaju trwającej rzeczy, która toczy się w NBA …

są rzeczy, w których ludzie nazywają mnie „białym chłopcem” lub takie tam., To samo ze stereotypami. Oczywiście, jestem strzelcem, bo jestem biały lub jestem wolny i mniej wysportowany, ponieważ jestem biały. Ale nie nienawiść. Kiedy na kogoś wsadzę, to będzie tak: „Och, Chandler Parsons jest zwodniczo wysportowany.’Dlaczego nie miałbym być wysportowany?,”

To byłem ja w mojej drużynie AAU, więc zawsze byłem postrzegany jako strzelec przez inne drużyny.

Tak to już jest., Zakładają, że jestem tylko przestrzenią, ale czuję, że pokazuję im, że mogę wiele zrobić. Wiesz, że grałem tu z wieloma dobrymi graczami i wszyscy byli oczywiście bardzo szanowani …

musisz zdobyć trochę więcej szacunku. Myślę, że po raz pierwszy zrozumiałem, że trochę więcej, powiedziałbym, kiedy dołączyliśmy do Big East z Missouri Valley, ponieważ, grasz dużo bardziej głównie czarne zespoły. W niektórych rozgrzewkach słychać: „kim jest ten Białas?/ align = „left” / To po prostu niesamowite, kiedy możesz przez to przejść., I myślę, że to dało mi dużo pewności siebie, walcząc z większymi atletykami przed przyjściem do NBA.

wielu Afroamerykanów, którzy odnosili sukcesy w lidze, przyszło z trudnych środowisk lub długich kursów, aby zostać zawodnikami NBA. Tak samo było z Tobą?

Smith: na pewno pochodzę z małomiasteczkowej Ameryki: Greeley, Kolorado. Niewiele osób wie, skąd pochodzę. W moim rodzinnym mieście było 1500 osób. Ukończyłem szkołę średnią z 67 osobami. Chodziłem do Colorado State, który też nie jest szkołą nastawioną na koszykówkę., Jestem naprawdę błogosławiony, że jestem tam, gdzie jestem dzisiaj …

jedyny raz grałem z Afroamerykanami to wielki turniej AAU w Las Vegas. W pobliżu Denver odbyło się kilka turniejów AAU. Dla mnie, gdy dorastałem, to była Banda dzieciaków z farmy.

Jak dla mnie, nie byłem zbytnio zwerbowany. BYU była największą szkołą, która zaoferowała mi stypendium. Po prostu nikt nie oglądał moich meczów w liceum., Grałem AAU przeciwko najlepszym Z Albany City Rocks, ale wchodząc do gry trenerzy college nie mieli pojęcia kim jestem i głównie byli tam, aby oglądać innych graczy.

, A jeśli myślisz o białych Amerykanach, którzy grali w NBA, wielu z nich pochodziło z Iowa. Raef LaFrentz, Nick Collison, Kirk Hinrich, Kyle Korver, ja. Harrison był jedynym czarnym w mojej szkolnej drużynie. Więc to szalone, Jak to wszystko działa. Biali Amerykanie w NBA, wielu z nich pochodzi z Iowa.

Czy trudno było Ci rozmawiać o napięciu rasowym z Afroamerykańskimi kolegami z drużyny i jak reagować jako drużyna na grę hymnu narodowego?

Redick: strona mojej matki jest szwedzka. Strona mojego taty jest Irlandzka., Sprzedano je amerykańskim marzeniem. Przyszli tu dobrowolnie. Afroamerykanie byli jedynymi ludźmi, którzy nie przybyli tu dobrowolnie. Zostali tu zmuszeni. A więc kultura, jest po prostu inna i była inna. Dla białej Ameryki, i włączam siebie, ponieważ jestem biały, to jest interesujące dla mnie, jak możemy wybrać i wybrać części czarnej kultury, które są akceptowalne i nie do przyjęcia. Dla mnie jako całości jest to interesujące.

mogę robić muzykę rap i tego słuchać, i to jest OK. Ale będziemy profilować rasowo młodych czarnych mężczyzn, ponieważ są „przestępcami”. To po prostu wyraźny podział między percepcją a rzeczywistością . to po prostu taka bogata kultura i bogata historia. Jest w tym tyle warstw.

powiedziałbym, że z tym, co dzieje się w naszym kraju, o co walczyła Rosa Parks, o co walczył Martin Luther King, nastąpił postęp. W pewnym sensie można argumentować, że rzeczy są lepsze., Ale z drugiej strony są jeszcze inne rzeczy, w których wciąż zaczynają za bilą ósemkową. Pozostaje więc jeszcze wiele do zrobienia.

łączymy się jako rodzina. NBA to rodzina. To trudny temat. To trudna rozmowa. Żyjemy w świecie, w którym nie można mieć zdania. Nie możesz powiedzieć jednej czy drugiej strony, bo jesteś przeciwko czemuś. Mamy świetną grupę facetów, którzy chcą o tym porozmawiać, a ja chcę zobaczyć zmiany. Wokół dzieje się wiele złych rzeczy. To zdecydowanie straszny czas, ale myślę, że wszyscy chcemy zmian.,

Nie czułbym się nieswojo rozmawiając z nimi ze względu na kolor ich skóry. To nie ma dla mnie znaczenia. Widzę ich codziennie. Widzę, że wszyscy jesteśmy równi. Jestem za protestami., Każda osoba ma swoje własne indywidualne prawo. Myślę, że dobrze jest uświadomić ludziom i pokazać, że nie jesteśmy tylko sportowcami, ale jesteśmy liderami. Każda osoba ma własne indywidualne prawo do protestu. Mam tylko nadzieję, że to nie sprawi, że drużyny, sporty czy różne wyścigi będą jeszcze bardziej podzielone.

Smith: chcieliśmy tylko nadawać poczucie jedności. To jest to, co wielu ludzi próbuje zwrócić uwagę. Ten kraj jest teraz załamany. Za bardzo się przeciwstawiamy … to wymyka się spod kontroli., Chcieliśmy być razem jako zespół, bez względu na rasę, pochodzenie, religię.

Redick: jedyny raz czułem się biały w czarnej szatni jest z Donald Sterling rzecz. To był jeden raz, kiedy pomyślałem: „Ooh, to co innego./ Nagle poczułem się bardziej świadomy. Nawet kiedy byłem dzieckiem, nie byłem tego świadomy. Nie powiedziałbym, że nie jestem mniejszością, ale byłem jednym z WYJĄTKÓW, chyba w szatni, w drużynie lub w autobusie. Powiedziałem coś i nie pamiętam dokładnie, co powiedziałem. Spotkaliśmy się jako grupa i omówiliśmy wszystko., Nie pamiętam, co powiedziałem, ale powiedziałem głośniej.

dla mnie było ciężko. Widzisz, co powiedział i jako człowiek jesteś tym zbulwersowany i zdegustowany. Nie było tam nic przełomowego. Ty wtedy: „Oh, s—, On mówi o ojcu Blake' u. Mówi o Chrisie Sonie. Rozumiem, dlaczego to było takie osobiste. Otwieram oczy na to, że kiedy uczyniłem to osobistym, rozumiem, dlaczego ludzie są tak zdenerwowani poza nim, mówiąc coś głupiego i ignoranckiego. To było osobiste.

czego nauczyłeś się o czarnej kulturze grając w NBA?

Lubię hip-hop, tak., To zabawne, bo lubię różne rodzaje muzyki. Szczerze mówiąc, moim ulubionym rodzajem jedzenia jest soul food. Uwielbiam soul food. Na studiach jeden z moich kolegów przywiózł mnie do swojej rodziny, a jego mama ugotowała najlepszy posiłek w moim życiu.

lubię słuchać hip-hopu, lubię słuchać country i lubię słuchać rocka. Wielu ludzi myśli: „och, biały facet pochodzący z małomiasteczkowej Ameryki, lubi słuchać country.,”Przebywanie w koszykówce otworzyło mi oczy na tak wiele różnych kulturowo rzeczy, czy to jedzenie, czy muzyka, jak ludzie dorastali. Zazwyczaj jestem osobą z top-40. Drake był moim idolem przez ostatnie kilka lat.

Fredette: spotkałem wielu wspaniałych przyjaciół grających w college ' u i AAU. Niektórzy z moich najlepszych przyjaciół na świecie są czarni, w tym mój współlokator ze studiów od trzech lat. Z pewnością zainteresowałem się slangiem, muzyką i jedzeniem, ponieważ miałem wielu różnych kolegów z zespołu z całego kraju i świata.

słucham więcej rapu, hip-hopu w szatni. Uwielbiam przebywać w tej kulturze., To bardzo zabawne być w pobliżu, poznawać facetów z różnych środowisk, które może nie pochodzą z tak dobrego tła jak ja. To sprawia, że zdajesz sobie sprawę, jak bardzo byłeś błogosławiony, wiesz, dorastając.

Dlaczego uważasz, że nie ma więcej białych amerykańskich graczy NBA?

Redick: wydaje się, że jest coraz mniej białych Amerykanów. Chciałbym wiedzieć, ilu białych strażników jest w tym roku w NBA?, Jest ich pięć? Jeśli masz 180 cm wzrostu, umiesz chodzić, umiesz żuć gumę i tak dalej, Obroń obręcz, będziesz miał pracę. Nie ma znaczenia jaki masz kolor skóry. Będziesz miał pracę.

Nie wiem czy to inne sporty. Częścią tego jest to, że gra jest szybsza. Gracze grają w kosmosie. Większy nacisk kładzie się na strzelanie. Może nie uczą ich na przedmieściach. Nie wiem. Nie wiem, jaka jest na to odpowiedź.

Anderson: trudno się zatrzymać i pomyśleć, że naprawdę nie ma tony białych amerykańskich koszykarzy., Znam wielu moich przyjaciół, którzy dorastali, mając nadzieję na to marzenie o grze w NBA. Kilku białych, którzy byli strażnikami punktowymi, albo większymi ode mnie. Miałem szczęście, że mi się udało.

Kiedy zobaczysz szkice, i jest biały Europejczyk kontra biały Amerykanin, prawdopodobnie pójdą po Europejczyka. Tak już było. Mogę wymienić każdego białego Amerykanina w NBA. Czuję się błogosławiony i szczęśliwy, że tu jestem, ale wiesz, że tak po prostu jest., Tak już jest od jakiegoś czasu. Co nie znaczy, że nie będzie więcej, ale cieszę się, że jestem w stanie być w NBA i podążać za moimi marzeniami …

patrzysz na Warriors i ich dwóch najlepszych graczy to — przynajmniej w zeszłym roku, kilka ostatnich lat — dwóch facetów, którzy i tak są pewnie bardziej podmiejscy. Dorastając na przedmieściach, mieliśmy wiele zajęć do zrobienia. Wiesz, że mieliśmy przywilej grać w baseball, chodzić na pole golfowe, grać w tenisa i takie tam. Country club Sport, że może niektóre dzieci nie mogą się cieszyć., I wielu z nich trzyma się może jednego sportu, i wszyscy są w tym sporcie. Kiedy wiele dzieci, z którymi dorastałam, było zaangażowanych w wiele różnych rzeczy.

Smith: nie widujesz ich zbyt wiele, bo to trudne. Gdyby każdy mógł to zrobić, byłoby łatwo. Bardzo, bardzo ciężko jest robić to, co robią gracze NBA, ponieważ nie walczysz tylko z innymi rówieśnikami. Nie jesteś tylko przeciwko facetom z college ' u. Musisz zachować perspektywę. 450 na 7 miliardów ludzi. Szanse są przeciw tobie.,

Drużyny zajmują się wygrywaniem, a jeśli gracz może pomóc swojej drużynie wygrać, zabierze go bez względu na wyścig. Idziesz przeciwko wszystkim graczom z całego świata., Gracze z Europy, Australii, Ameryki Południowej i Azji są bardzo dobrzy, a bycie graczem na tym poziomie staje się coraz bardziej konkurencyjnym.

NBA to kolekcja najbardziej wysportowanych zawodników na świecie. A biali nie są tacy wysportowani.

Jaką radę dałbyś młodemu białemu Amerykaninowi, który marzy o grze w NBA?

Anderson: dorastałem mając trenera gimnazjum, który powiedział mojej mamie, że nigdy nie będę grał w koszykówkę na studiach, ponieważ byłem pulchny i nie byłem w formie., Zawsze chcę powiedzieć dzieciom: „nie słuchaj ludzi, którzy mówią ci, że nie możesz czegoś zrobić.’Możesz zrobić wszystko, naprawdę. Spójrz na takich jak Muggsy Bogues i Steph . Faceci, którzy są malutcy, ale przeżyli. I oczywiście są bardzo wykwalifikowani, ale trzeba było dużo pracy, aby dostać się tam, gdzie są. Moja największa rada to: nie słuchaj nikogo, kto mówi ci, że nie możesz czegoś zrobić.,

ale serio, powiedziałabym to samo białemu dzieciakowi, co każdemu dziecku. „Jeśli kochasz koszykówkę, pracuj ciężko i uwierz w siebie. Nieważne, czy jesteś biały, czarny czy cokolwiek.,'

Fredette: radzę im sięgnąć po swoje marzenie. Jeśli pracujesz wystarczająco ciężko i grasz wystarczająco dobrze, możesz to zrobić i odnieść sukces. Powiedziałbym im również, że musisz podjąć właściwą decyzję, na którą uczelnię iść. Musisz uzyskać odpowiednią ekspozycję i dać sobie największą szansę bycia przed personelem NBA. Więc idź i graj w swoją grę i się nie zmieniaj.

Smith: trzeba trzymać się perspektywy. 450 na 7 miliardów ludzi. Szanse są przeciw tobie., Musisz pracować ciężej niż wszyscy w twojej drużynie, ale wszyscy w Twoim stanie i w Twoim kraju i tak dalej i tak dalej. Ale nawet wtedy możesz nie mieć okazji i być jednym z najbardziej utalentowanych graczy w swojej drużynie.

wracam do domu i wiesz, że widzę wiele dzieciaków w mojej koszulce, a oni zawsze zadają pytania na moich obozach i takie tam. To wiele dla mnie znaczy. Kiedyś byłem tym dzieciakiem, podchodząc do takich facetów jak Kyle Korver i Kirk Hinrich, więc … fajnie jest podążać ich ścieżką. I mam nadzieję otworzyć drzwi dla wielu innych.,

Redick: po pierwsze, lepiej się rozwijaj. Mam wielu rodziców, którzy podchodzą do mnie i mówią: „mój syn chce grać w NBA.”Ja na to:” Ty masz 5-10, a twoja żona 5-6. Powiedz mu, żeby się dobrze wykształcił. Zawsze mówię dzieciom, że grałem w Duke, to było wspaniałe doświadczenie, ale jedynym powodem, dla którego mogłem iść do Duke było to, że miałem dobre stopnie. To jest rzecz, którą staram się dać każdemu, naprawdę. Jeśli jesteś 5-9 biały facet, powodzenia, brachu. Powodzenia.