Cel: określenie częstości występowania polihydramniozy w rutynowej populacji przedporodowej, w której przeprowadzono USG w pierwszym i drugim trymestrze w kierunku nieprawidłowości płodu oraz zbadanie wyników w tych ciążach.,
metody: retrospektywne badanie analityczne wszystkich położniczych badań ultrasonograficznych wykonanych w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w okresie trzydziestu sześciu miesięcy. Polihydramnios zdefiniowano jako pomiar pojedynczej najgłębszej puli alkoholu >8 cm (AFV) lub według wskaźnika płynu owodniowego, sumę pomiaru czterech kwadrantów> 24 cm (AFI). Stosując podane definicje, polihydramnios zdiagnozowano u 37 kobiet, z których 16 miało podniesiony AFI., Główne wyniki zainteresowania obejmowały sposób rozpoczęcia porodu i sposób porodu (częstość porodu spontanicznego i indukowanego, poród po cesarskim cięciu), masę urodzeniową, obecność lub brak anomalii płodowych oraz wynik okołoporodowy.
wyniki: częstość występowania polihydramniozy w tym badaniu jest niższa (0,15% AFI > 24 cm i 0,36% AFV > 8 cm) niż w poprzednich badaniach. Związek między polihydramią, cukrzycą matki (10,8%), zaburzeniami płodu (5,4%) i makrosomią płodu (10.,8%) był również niższy niż w poprzednich raportach. Ogólny wynik badania płodu był lepszy w porównaniu z poprzednimi badaniami i nie obserwowano zgonów okołoporodowych.
wnioski: w tym badaniu częstość występowania polihydramniozy w trzecim trymestrze ciąży była niższa niż w poprzednich badaniach, a także wiązała się z lepszym rokowaniem. Mogło to być wynikiem kombinacji kilku czynników. Należą do nich wprowadzenie wielopoziomowego badania ultrasonograficznego w kierunku nieprawidłowości płodu oraz poprawa opieki nad kobietami z cukrzycą i matkami z izoodpowiedzialnością rezusa.
Leave a Reply