Czarny kamień w Kaabie

Czarny Kamień (Arab. الجر الأسود al-Dżajar al-Aswad) – Wschodni kamień węgielny Kaaby, starożytnego kamiennego budynku, w którym modlą się muzułmanie, w centrum Wielkiego Meczetu w Mekce w Arabii Saudyjskiej. Jest czczony przez muzułmanów jako islamski relikt, który zgodnie z muzułmańską tradycją sięga czasów Adama i Ewy.
kamień był czczony w Kaabie w czasach przedislamskich pogańskich. Zgodnie z islamską tradycją, został ustawiony nienaruszony w ścianie Kaaby przez islamskiego proroka Mahometa w roku 605 A. D.,, pięć lat przed pierwszym objawieniem. Od tego czasu została rozbita na kilka fragmentów i jest teraz cementowana w srebrną ramę z boku Kaaby. Jego wygląd fizyczny przypomina fragmentaryczną ciemną skałę, wypolerowaną gładkimi rękami milionów pielgrzymów. Tradycja Islamska głosi, że spadł z nieba, aby pokazać Adamowi i Ewie, gdzie zbudować ołtarz. Choć często opisywany był jako meteoryt, hipoteza ta jest obecnie niepewna.
muzułmańscy pielgrzymi okrążają Kaabę w ramach rytuału Tawaf hadżdżu., Wielu z nich próbuje, jeśli to możliwe, zatrzymać się i pocałować Czarny Kamień, naśladując pocałunek, który według tradycji Islamskiej otrzymał od Mahometa. Jeśli nie mogą do niego dotrzeć, wskazują na niego na każdym z siedmiu obwodów wokół Kaaby. (Wikipedia)