Ministrowie Ludwika XVI, w tym popularny Jacques Necker, mówili tylko o sytuacji finansowej, przed którą stoi kraj i w przeciwnym razie pozostali przy protokole w sprawie sposobu prowadzenia posiadłości-General. Tradycyjnie głosowanie odbywałoby się, gdy każdy majątek lub porządek miał JEDEN głos, aby reprezentować cały majątek., Oznaczałoby to, że pierwsza nieruchomość otrzyma jeden głos, druga nieruchomość otrzyma jeden głos, a trzecia nieruchomość otrzyma jeden głos. Jednak to rozgniewało przedstawiciela trzeciego stanu, który wolał system, w którym każdy przedstawiciel otrzymałby jeden głos.
third estate obawiał się, że jeśli przedstawiciele głosowali zgodnie z porządkiem, to duchowieństwo i szlachta odrzucą je przy każdym głosowaniu, a trzeci stan nie będzie miał władzy na zebraniu., W tym samym czasie pierwszy i drugi stan obawiał się utraty części swojego przywileju na rzecz trzeciego stanu, jeśli głosowanie zostało zmienione tak, że każdy przedstawiciel głosował. Ponieważ trzeci stan prawie podwoił przedstawicieli pozostałych dwóch majątków, obawiano się, że trzeci stan może unieważnić pozostałe dwa w ważnych sprawach. To jest dokładnie to, na co liczył third estate. Przedstawiciele trzeciego stanu uważają również, że niektórzy biedniejsi kapłani pierwszego stanu zagłosują obok nich, rozważają ich sytuację finansową.,
W końcu Stany Generalne osiągnęły impas, w którym nie mogły dojść do porozumienia co do sposobu przeprowadzenia głosowania na zebraniu. W odpowiedzi trzeci majątek przeprowadził własne dyskusje i ustanowił się Zgromadzeniem Narodowym i starał się współpracować z pozostałymi dwoma majątkami lub bez nich. Ludwik XVI próbował powstrzymać działania trzeciego majątku, nakazując koniec majątków-generałowi i zmuszając każdą posiadłość do rozdzielenia. Słynne Zgromadzenie Narodowe zareagowało przenosząc swoje dyskusje na pobliski kort tenisowy, gdzie złożyli „przysięgę na kort tenisowy”., Stan generalski poniósł klęskę i podjęto pierwsze kroki Rewolucji Francuskiej.
Leave a Reply