A radioaktywny izotop wodoru
energia przenoszona przez elektron trytu jest wyjątkowo niska, jak widać z porównania średnich energii z różnych rozpadów beta: 5.7 Kev w porównaniu do kilkuset Kev dla pozostałych. Całkowita energia wyzwolona, dzielona pomiędzy elektron i antyneutrino, wynosi 18 keV. Ponieważ rozpad bezpośrednio wytwarza jądro helu w stanie naziemnym, nie ma stanu wzbudzonego, a zatem nie ma emisji gamma.,
IN2P3
trytu jest emitującym beta radioaktywnym izotopem wodoru. Jego jądro składa się z jednego protonu i dwóch neutronów, co czyni go trzy razy cięższym od jądra wodoru (z jednym protonem) i półtora razy cięższym od deuteru (który zawiera jeden proton i tylko jeden neutron).
trytu nie istniałby już w naszym środowisku, gdyby promieniowanie kosmiczne wytwarzało go w atmosferze w bardzo małych ilościach. Okres półtrwania niestabilnego jądra trytu wynosi 12,3 roku, co jest bardzo krótkie w skali czasu radioaktywnego., Ten stosunkowo szybki zanik oznacza, że bardzo mało trytu może gromadzić się w dowolnym miejscu.
trytu zastąpił Radu w farbie świetlnej stosowanej w tarczach zegarków i przyrządów nawigacyjnych. Obecnie litery luminescencyjne zawierają trytu, a także substancje fluorescencyjne, które świecą pod promieniowaniem beta emitowanym przez trytu. Produkcja, jak również zastosowanie, nie stwarza problemów zdrowotnych. Elektrony beta nie opuszczają farby i nie emituje się promieniowania gamma.,
Musée Curie
jego krótki okres półtrwania doprowadził również do jego klasyfikacji jako pierwiastka wysoce radioaktywnego. Ta wysoka aktywność, na szczęście, jest tłumiona przez niektóre inne właściwości procesów rozpadu. Średnia energia emitowanego elektronu jest zwykle bardzo niska-5,7 keV w przeciwieństwie do kilkuset Kev normalnych w rozpadie beta. Oprócz elektronu o niskiej energii, trytu w ogóle nie emituje promieniowania gamma.
trytu, podobnie jak wodoru, jest szczególnie ruchliwy., Może łączyć się z tlenem, tworząc wodę tritiated, a zatem ma zdolność łatwego dostania się do ludzkiego ciała dzięki cyklowi wodnemu. Gdy wewnątrz ciała, trytu może prowadzić do wewnętrznej ekspozycji, choć element jest eliminowany bardzo szybko. Jego biologiczny okres półtrwania wynoszący 10 dni jest znacznie krótszy niż 12,3 roku jego radioaktywnego okresu półtrwania. Tylko jedno jądro trytu z 650 rozpadnie się w ludzkim ciele. Ze względu na niską energię emisji, trajektoria elektronów beta nie przekroczy kilku mikronów wewnątrz ciała.,
trytu znajduje się wśród odpadów radioaktywnych uwalnianych przez zakłady przerobu i obiekty wojskowe. Ten trytu jest wytwarzany przez rzadkie reakcje rozszczepienia-trójwarstwowe rozszczepienia-w paliwie jądrowym reaktorów. Może być również wytwarzany w wodzie pierwotnej przez wychwytywanie neutronów w produktach na bazie litu.
IN2P3
trytu ma zatem szczególnie niską radiotoksyczność (współczynnik dawki)., Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uważa, że limit dopuszczalności wody zawierającej trytu wynosi 10 000 Becquereles na litr. Ta granica jest ochronna. Należy pić 2 litry takiej wody everuyday dziennie przez rok, aby być narażone na dawkę 0,1 mSv rocznie, co odpowiada dwóch tygodni naturalnej radioaktywności we Francji.
w lutym 2016 roku, podczas rozładunku paliwa jądrowego, skażona trytem woda powyżej normalnego poziomu rozprzestrzeniła się pod elektrownią jądrową Indian Wells koło Nowego Jorku., Według Nuclear Regularity Commission – amerykańskiego Urzędu ds. bezpieczeństwa-wyciek ten nie stanowił zagrożenia dla środowiska. Rzeczywiście, trytu toksyczność radoaktywne trytu szczególnie małe. Po rozlaniu do Hudson, radioaktywna woda była tak rozcieńczona, że trytu stał się praktycznie niewykrywalny. To samo dotyczy ścieków tritiated z Zakładu La Hague we Francji.
w biologii trytu często używa się do oznaczania wodoru, a tym samym do badania metabolizmu. Pozwoliło nam to zawęzić długość biologicznego okresu półtrwania w organizmie człowieka do 6 i 9 dni.,
w życiu codziennym trytu zastąpił rad w wytwarzaniu Tarczek zegarków i przyrządów nawigacyjnych luminescencyjnych.
trytu można znaleźć wśród odpadów promieniotwórczych wytwarzanych przez zakłady przerobu i obiekty wojskowe, ponieważ mogą one być wytwarzane w wyniku trójskładnikowych reakcji rozszczepienia (które są stosunkowo rzadkie) zachodzących w paliwie jądrowym rdzeni reaktora.
reakcja fuzji deuteru i trytu jest reakcją fuzji, która uwalnia najwięcej energii: 17 MeV., Podczas reakcji nukleony reorganizują się, tworząc cząstkę alfa i neutron. Powstawanie cząstki alfa jest odpowiedzialne za dużą ilość energii uwalnianej. Ta szczególna reakcja jest wykorzystywana zarówno w bombach H, jak i w laboratoriach do produkcji energetycznych neutronów.
IN2P3
reakcja termojądrowa deuteru i trytu jest reakcją termojądrową, która uwalnia najwięcej energii., Reakcja ta była wykorzystywana przez Stany Zjednoczone i Związek Radziecki w latach 50. i 60. do testowania bomb termojądrowych lub bomb H, znacznie silniejszych i bardziej niszczycielskich niż bomby atomowe oparte na rozszczepieniu. Testy te były przyczyną znacznego zanieczyszczenia w pobliżu miejsc prób jądrowych.
produkcja tej broni termojądrowej wymaga produkcji wystarczającej ilości trytu. Ponieważ naturalny trytu jest niezwykle rzadki, ten wojskowy trytu jest otrzymywany przez bombardowanie litu neutronami., Ponadto trytu z obiektów wojskowych generuje odpady trytu, problematyczne bardziej ze względu na mobilność trytu niż jego bardzo niską toksyczność radioaktywną.
fuzja jądrowa deuteru i trytu będzie wykorzystywana w reaktorach opartych na fuzji jądrowej. Pozostaje udowodnić, że takie Reaktory mogą być projektowane i budowane. Taki jest cel badań prowadzonych na skalę światową w ramach projektu ITER.
dostęp do strony w języku francuskim
fuzja jądrowa
toksyczność promieniotwórcza
radioaktywność Beta (β)
Leave a Reply