wół piżmowy (Ovibos moschatus) to ssak arktyczny, który żył podczas ostatniej epoki lodowcowej obok mamuta włochatego. Mają bardzo grubą sierść, która jest mieszaniną czarnych, szarych i brązowych włosów. Ich sierść składa się z dwóch części, długich zewnętrznych włosków, zwanych włosami ochronnymi, które prawie docierają do ziemi i miękkiego gęstego podszerstka zwanego qiviut. Wełna Qiviut jest wysoko ceniona za miękkość, długość i izolację. Mówi się, że jest osiem razy cieplejszy niż wełna owcza.,
żyją głównie w arktycznej Kanadzie i Grenlandii, ale są też ponownie wprowadzone populacje na Alasce i Syberii, gdzie wyginęły pod koniec XIX wieku. Niewielka populacja powstała także w Norwegii. Samce wydzielają silny zapach, który pomaga przyciągnąć samice w okresie godowym, który występuje od końca sierpnia do października. Samice rodzą cielęta co roku po 8-miesięcznym okresie ciąży, a wycielenie odbywa się między kwietniem a czerwcem.
wół piżmowy to zwierzęta stadne, które są bliżej spokrewnione z owcami i kozami, a nie z wołami., Obie płcie mają długie zakrzywione rogi, które nie przestają rosnąć. Mogą żyć do 20 lat i przetrwać na diecie traw, wierzb arktycznych, roślin drzewiastych, porostów i mchów. Dorosły samiec może ważyć do 300 kg, a samica 200 kg, ich głównymi drapieżnikami są wilki Artykularne i okazjonalnie niedźwiedzie polarne i grizzly.
światowa populacja szacowana jest na 80 000-125 000 i stanowią one znaczący sukces w ochronie przyrody, chociaż zmiany klimatyczne mogą to odwrócić.
Leave a Reply