traktat Adamsa-Onísa
Traktat Adamsa-Onísa z 12 lutego 1819 roku, znany również jako „Traktat transkontynentalny”, który rozstrzygał spory graniczne między państwami Zjednoczonymi a Imperium hiszpańskim, dowiódł bezpieczeństwa narodu. Katalizatorem negocjacji między amerykańskim sekretarzem stanu Johnem Quincy Adamsem a hiszpańskim komisarzem do Stanów Zjednoczonych, Luísem de Onís yGonzalez, były najazdy graniczne Seminoli z hiszpańskiej Florydy., Po rozpoczęciu negocjacji nad floridą na pierwszy plan wysunęła się kwestia granic Wielkich Równin i Północno-Zachodniego Pacyfiku.
Po długich negocjacjach Adams i Onís ustanowili linię graniczną Luizjany, która podążała wzdłuż rzek Sabine, Red i ArkansasRivers na północny zachód do czterdziestego drugiego równoleżnika, a następnie prosto na zachód do Pacyfiku., Akceptując tę linię, Hiszpania zrzekła się wszelkich roszczeń do Północno-Zachodniego Pacyfiku, poprawiając tym samym Stanom Zjednoczonym kontrolę nad regionem.
Zręczne negocjacje Adamsa otworzyły drogę Stanom Zjednoczonym do stania się potęgą transkontynentalną. Twierdząc,że Stany Zjednoczone są kontynentalne, Adams zapewnił sobie to, co uważał za najważniejsze osiągnięcie dyplomatyczne i które zapoczątkowało nową erę w historii Stanów Zjednoczonych.
Mateusz A., RedingerMontana State University-Billings
Bemis, Samuel Flagg. John Quincy Adams i podstawy amerykańskiej polityki zagranicznej. [2010-03-09 19: 59], 1949.
Brooks, Philip Coolidge. Dyplomacja pogranicza: Traktat Adams-Onís z 1819 roku. [2010-09-09 19: 40]
Leave a Reply